GEP0503 Greek and Turkish Relations in the AegeanBahçeşehir ÜniversitesiAkademik Programlar TIPÖğrenciler için Genel BilgiDiploma EkiErasmus BeyanıUlusal YeterliliklerBologna Komisyonu
TIP
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu Ders Adı Yarıyıl Teorik Pratik Kredi AKTS
GEP0503 Ege'de Türk ve Yunan İlişkileri Güz 3 0 3 3
Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili: İngilizce
Dersin Türü: GE-Elective
Dersin Seviyesi: LİSANS
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Dr. Öğr. Üyesi NURAN FERYAL TANSUĞ DOURLARİS
Dersi Veren(ler): Dr. Öğr. Üyesi NURAN FERYAL TANSUĞ DOURLARİS
Opsiyonel Program Bileşenleri: Yok
Dersin Amacı: Bu ders, Ege’nin ev sahipliği yaptığı iki ülkenin, Yunaistan ve Türkiye, insanlarının ilişkilerini disiplinlerarası bir perspektifle modernleşme ve millî devlet oluşumu çerçevesinde inceler.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
1. Öğrenciler Ege bölgesinin geçmişteki kosmopolit ve barışçıl beraber yaşam hakkında bilgi sahibi olurlar.
2. Öğrenciler, İmparatorluktan millî devletlere geçiş sürecinde Rum-Türk ilişkilerinin geçirdiği dönüşümü, diğer bir deyişle Yunan-Türk haline gelişi, hakkında bilgi sahibi olurlar.
3. Öğrenciler iki millî devlete ev sahipliği yapan bölgnin ekonomik, ve sosyal-kültürel hayatını inceleyerek bölgenin dinamiklerini disiplinlerarsı bir yaklaşımda değerlendirebilirler.
4. Öğrenciler eleştirel düşünme yeteneği geliştirirler.
5. Öğrenciler önde gelen uluslarası akademik çalışmalar hakkında bilgi sahibi olurlar.
6. Öğrenciler çeşitli bilgilerin sentezini yapıp düşüncelerini açık ve anlamlı bir şekilde ifade edebilirler.

Dersin İçeriği

Etnisite ve Yunan-Türk Milliyetçiliği çatışması üzerinden imparatorluktan millî devlete geçiş sürecinin yarattığı durumu kirtik ederek uluslararası bir perspektifte incelemek.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Derse Giriş ve Der İçeriğinin Açıklanması
2) Bizans Dönemi’nde Ege ve Adaları ve Osmanlı Yönetimine Geçmesi Speros Vryonis, “The Decline of Byzantine Civilization in Asia Minor, Eleventh-Fifteenth century.” Dumbarton Oaks Papers, vol. 29 (1975), pp. 351-356. Halil İnalcık, “The Rise of the Turcoman Maritime Principalities in Anatolia, Byzantium and Crusades,” Byzantinische Forschungen, Adolf M. Hakker, Walter E. Kaegi.
3) Ege’de Haçlılar ve Osmanlı Yönetiminin Yerleşmesi Çok dinli ve etnisiteli Ege’nin İdaresi Necmi Ülker, “İzmir from the End of the Byzantine Ear to the Times of the Turkish Republic”, in İzmir, İstanbul, 1993, pp. 76-80. Halil İnalcık, “The Status of the Greek Patriarch Under the Ottomans,” in Halil İnalcık, Essays in Ottoman History (Istanbul: Eren Press, 1998). Daniel Goffman, İzmir and the Levantine World, 1550-1650, Seatle and London, University of Washington Press, 1990, chapter 1. İdris Bostan, “The Establishment of the Province of Cezayir-i Bahr-ı Sefid,” in Halcyon Days in Crete IV, The Kapudan Pasha His Office and His Domain, ed. Elizabeth Zachariadou (Rethymnon: Crete University Press, 2002), 240-51.
4) Milliyetçilik and Etnisite Ernest Renan, “Qu’est-ce qu’une nation?” in Nationalism, eds. John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 171-18. Joseph Stalin, “The nation,” in Nationalism, eds. John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 18-21. Benedict Anderson, “Imagined Communities,” in John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 89-96. Üner Turgay, “Nation,” The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World, vol. 3, 1995, pp. 232-235. Anthony Smith, Anthony D. Smith’s opening Statement: Nations and their pasts,” Nations and Nationalism, Vol. 2, No. 3, 1996, 358-365. Ernest Gellner’s Reply: ‘Do Nations have navels?’” in Nations and Nationalism, Vol. 2, No. 3, 1996, pp. 371-378. Eric Hobsbawn, “The Opiate Ethnicity,” Alphabet City, No. 2, 1992, pp. 8-11.
5) Türk ve Yunan örneklerinde milliyetçilik ve etnisite Will Lymlicka, “Misunderstanding nationalism” in Theorizing Nationalism, ed. Roger Beiner, Albany, NY: State Univ of New York Press, 1999, pp. 131-141 Bernard Yack, “The Myth of civic nationalism,” National Pact, July 1, 2002, (2 pages) Louay Safi, “Nationalism and the multinational state,” The American Journal of Islamic Social sciences, Vol. 9, No. 3, Fall 1992. Umut Özkırımlı, Sypiros A. Sofos, “Modernity, Emlightenment, Westernization” in Tormented by History, Nationalism in Greece and Turkey, chapter 2, 15-41.
6) Osmanlı Modernleşmesi ve Dönüşümü Şükrü Hanioğlu, A Brief History of the Late Ottoman Empire, Princeton, Oxford: Princeton University Press, 2008, chapters 2, 3 & 4. Reşat Kasaba, “The Enlightenment, Greek Civilization and The Ottoman Empire,” The Journal of Historical Sociology, 16, no. 1, March 2003, 1-21. Reşat Kasaba, “Dreams of Empires, Dreams of Nations” in Empire to nation: historical perspectives on the making of the modern world, eds. Joseph Esherick, Hasan Kayalı, Eric Van Young, Oxford: Rowman and Littlefield Publishers, 2006.
7) Yunan Modernleşmesi ve Dönüşümü Gregory Jusdanis, Belated Modernity and Aesthetic Culture Inventing National Literature [Gecikmiş Modernlik ve Estetik Kültür, Milli Edebiyatın İcat Edilişi] The Regents of University of Minnesota, 1991, chapter 2. Richard Clogg, A Concise History of Greece, Cambridge: Cambridge Univ. Press, 1992, chapter 3.
8) Ondouzuncu yüzyılda İmparatorluğun dönüşüm sürecinde Ege, I. kısım Reşat Kasaba, “İzmir,” Review, XVI, 4, Fall, 1993, pp. 387-410. Daniel Goffman, “İzmir From Village to Colonial Port City” The Ottoman City Between East and West, Aleppo, İzmir, and Istanbul, eds. Edhem Eldem, Daniel Goffman, Bruce Masters, Cambridge University Press, 1999. An Overview to the Aegean Islands
9) İmparatorluğun dönüşüm sürecinde Ege, II. kısım Elena Frangakis Syrett, “The Economic Activities of the Greek Community of İzmir in the Second half of the 19th and Early 20th Centuries” Ottoman Greeks in the Age of Nationalism, 1999, eds. Charles Issawi, Dimitri Gondicas, The Darwin Press: Princeton, New Jersey, 1999, pp. 17-44. Sibel Zandi Sayek, “Orchestrating Difference, Performing Identity: Urban Space and Public Rituals in Nineteenth Century İzmir,” Hybrid Urbanism: On the Identity Discourse and the Built Environment, ed. Nezar Al Sayyad, Westport, Conn: Praeger, 2001
10) Modern Devletin Oluşumu, Türk ve YUnan Milliyetçilikleri Ziya Gökalp, “What is Turkism? And “Turkism and Turanism” in The Principles of Turkism, translated and annotated by Robert Devereux, Leiden: E.J. Brill, 1968, 12-21. David Kushner, The Rise of Turkish Nationalism, London: Frank Cass, 1977, introduction, 1-19. Soner Çağaptay, Islam, Secularism, and Nationalism in Modern Turkey, Who is a Turk? (London and New York: Routledge), chapter 3. Umut Özkırımlı, Sypiros A. Sofos, “Past, Memory, History” in Tormented by History, Nationalism in Greece and Turkey, chapter 4, 77-101.
11) Ege’de Türk ve Yunan Milliyetçiliğinin Çatışması Sia Anagnastopoulou, “İzmir’s ‘National Historical Mission’” The Passage from the Ottoman Empire to the Nation States, A Long and Difficult Process: The Greek Case, Istanbul: The Isis Press, 2004, pp. 75-101. “İzmir 1922: A Port City Unravels,” Culture and Modernity from Meditarrenean and to The Indian Ocean, eds. Leila Tarazi Fawaz, Christopher Alan Bayly, New York: Colombia University Press, 2002, pp. 205-229.
12) Ege’nin iki yakasında milliyetçiliğin etkileri Biray Kolluoğlu Kırlı, “Cityscapes and Modernity: Smyrna Morphing into İzmir” in Ways to Modernity in Greece and Turkey, Encounters with Europe, 1850-1950, London, New York, I.B. Tauris, pp. 217-235. Harry Tzimitras, “Europe, Nationalism in the Turkish Greek Aegean,” in In the Long Shadow of Europe Greeks and Turks in the area of Post-Nationalism, eds. Othon Anastasakis, Kalypso Nicolaidis, Kerem Öktem (Leiden, Boston: Martinus Nihoff Publishers, 2009), pp.239-262.
13) Ege’nin iki kıyısındaki insanların yayılan milliyetçiliğe tepkisi Hercules Milas, “Perception of Conflict: Greeks and Turks in each other’s mirrors,” in In the Long Shadow of Europe Greeks and Turks in the area of Post-Naitonalism, eds. Othon Anastasakis, Kalypso Nicolaidis, Kerem Öktem (Leiden, Boston: Martinus Nihoff Publishers, 2009), pp. 95-114.
14) İnsanî boyut Bruce Clark, Twice a Stranger, London: Granta Books, 2006. Louis de Berniers, Birds Without Wings, London: Vintage Books, 2005.
15) Final Sınavı
16) Final Sınavı

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Speros Vryonis, “The Decline of Byzantine Civilization in Asia Minor, Eleventh-Fifteenth century.” Dumbarton Oaks Papers, vol. 29 (1975), pp. 351-356.
Halil İnalcık, “The Rise of the Turcoman Maritime Principalities in Anatolia, Byzantium and Crusades,” Byzantinische Forschungen, Adolf M. Hakker, Walter E. Kaegi.
Necmi Ülker, “İzmir from the End of the Byzantine Ear to the Times of the Turkish Republic”, in İzmir, İstanbul, 1993, pp. 76-80.
Halil İnalcık, “The Status of the Greek Patriarch Under the Ottomans,” in Halil İnalcık, Essays in Ottoman History (Istanbul: Eren Press, 1998).
Daniel Goffman, İzmir and the Levantine World, 1550-1650, Seatle and London, University of Washington Press, 1990, chapter 1.
İdris Bostan, “The Establishment of the Province of Cezayir-i Bahr-ı Sefid,” in Halcyon Days in Crete IV, The Kapudan Pasha His Office and His Domain, ed. Elizabeth Zachariadou (Rethymnon: Crete University Press, 2002), 240-51.
Ernest Renan, “Qu’est-ce qu’une nation?” in Nationalism, eds. John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 171-18.
Joseph Stalin, “The nation,” in Nationalism, eds. John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 18-21.
Benedict Anderson, “Imagined Communities,” in John Hutchinson & Anthony Smith, Oxford, Oxford University Press, 1994, pp. 89-96.
Üner Turgay, “Nation,” The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World, vol. 3, 1995, pp. 232-235.
Anthony Smith, Anthony D. Smith’s opening Statement: Nations and their pasts,” Nations and Nationalism, Vol. 2, No. 3, 1996, 358-365.
Ernest Gellner’s Reply: ‘Do Nations have navels?’” in Nations and Nationalism, Vol. 2, No. 3, 1996, pp. 371-378.
Eric Hobsbawn, “The Opiate Ethnicity,” Alphabet City, No. 2, 1992, pp. 8-11.

Will Lymlicka, “Misunderstanding nationalism” in Theorizing Nationalism, ed. Roger Beiner, Albany, NY: State Univ of New York Press, 1999, pp. 131-141
Bernard Yack, “The Myth of civic nationalism,” National Pact, July 1, 2002, (2 pages)
Louay Safi, “Nationalism and the multinational state,” The American Journal of Islamic Social sciences, Vol. 9, No. 3, Fall 1992.
Umut Özkırımlı, Sypiros A. Sofos, “Modernity, Emlightenment, Westernization” in Tormented by History, Nationalism in Greece and Turkey, chapter 2, 15-41.
Şükrü Hanioğlu, A Brief History of the Late Ottoman Empire, Princeton, Oxford: Princeton University Press, 2008, chapters 2, 3 & 4.
Reşat Kasaba, “The Enlightenment, Greek Civilization and The Ottoman Empire,” The Journal of Historical Sociology, 16, no. 1, March 2003, 1-21.
Reşat Kasaba, “Dreams of Empires, Dreams of Nations” in Empire to nation: historical perspectives on the making of the modern world, eds. Joseph Esherick, Hasan Kayalı, Eric Van Young, Oxford: Rowman and Littlefield Publishers, 2006.

Gregory Jusdanis, Belated Modernity and Aesthetic Culture Inventing National Literature [Gecikmiş Modernlik ve Estetik Kültür, Milli Edebiyatın İcat Edilişi] The Regents of University of Minnesota, 1991, chapter 2.
Richard Clogg, A Concise History of Greece, Cambridge: Cambridge Univ. Press, 1992, chapter 3.
Diğer Kaynaklar: Reşat Kasaba, “İzmir,” Review, XVI, 4, Fall, 1993, pp. 387-410.
Daniel Goffman, “İzmir From Village to Colonial Port City” The Ottoman City Between East and West, Aleppo, İzmir, and Istanbul, eds. Edhem Eldem, Daniel Goffman, Bruce Masters, Cambridge University Press, 1999.

Elena Frangakis Syrett, “The Economic Activities of the Greek Community of İzmir in the Second half of the 19th and Early 20th Centuries” Ottoman Greeks in the Age of Nationalism, 1999, eds. Charles Issawi, Dimitri Gondicas, The Darwin Press: Princeton, New Jersey, 1999, pp. 17-44.
Sibel Zandi Sayek, “Orchestrating Difference, Performing Identity: Urban Space and Public Rituals in Nineteenth Century İzmir,” Hybrid Urbanism: On the Identity Discourse and the Built Environment, ed. Nezar Al Sayyad, Westport, Conn: Praeger, 2001

Ziya Gökalp, “What is Turkism? And “Turkism and Turanism” in The Principle of Turkism, translated and annotated by Robert Devereux, Leiden: E.J. Brill, 1968, 12-21.
David Kushner, The Rise of Turkish Nationalism, London: Frank Cass, 1977, introduction, 1-19.
Soner Çağaptay, Islam, Secularism, and Nationalism in Modern Turkey, Who is a Turk? (London and New York: Routledge), chapter 3.
Umut Özkırımlı, Sypiros A. Sofos, “Past, Memory, History” in Tormented by History, Nationalism in Greece and Turkey, chapter 4, 77-101
Sia Anagnastopoulou, “İzmir’s ‘National Historical Mission’” The Passage from the
Ottoman Empire to the Nation States, A Long and Difficult Process: The Greek Case, Istanbul: The Isis Press, 2004, pp. 75-101.
“İzmir 1922: A Port City Unravels,” Culture and Modernity from Meditarrenean and to The Indian Ocean, eds. Leila Tarazi Fawaz, Christopher Alan Bayly, New York: Colombia University Press, 2002, pp. 205-229.

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Devam 14 % 10
Ödev 1 % 20
Projeler 1 % 10
Ara Sınavlar 1 % 30
Final 1 % 30
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 40
Toplam % 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler Aktivite Sayısı Süre (Saat) İş Yükü
Ders Saati 14 3 42
Sınıf Dışı Ders Çalışması 12 2 24
Sunum / Seminer 1 6 6
Ödevler 1 15 15
Ara Sınavlar 1 8 8
Final 1 10 10
Toplam İş Yükü 105

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2) Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3) Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4) Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5) Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6) Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7) Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8) Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9) Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10) Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11) Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12) Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13) Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14) Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15) Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16) Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17) Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18) Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19) Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20) Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21) Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22) Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23) Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24) Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25) Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26) Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27) Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28) Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29) Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30) Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31) Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32) Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler