TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
POL4343	Karşılaştırmalı Demokratikleşme	Bahar	3	0	3	6

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Hibrit
Dersin Koordinatörü:	Doç. Dr. ESRA ALBAYRAKOĞLU
Dersi Veren(ler):	Dr. Öğr. Üyesi YÜKSEL ALPER ECEVİT
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Mevcut Değil
Dersin Amacı:	Bu ders, 1960’larda yükselen karşılaştırmalı siyaset biliminin bir kolu olan demokratikleşme çalışmalarına odaklanmaktadır. Modern zamanda yükselen sağ-akım popülizmle gündeme gelen demokratik gerileme, bu dersin ana temalarından olacaktır. Ders, demokrasinin ne olduğunu ve kapsamına değinmekte, farklı kavramsallaştırmaları karşılaştırmakta, demokrasiyi diktatörlüklerle birlikte incelemektedir. Dersin teorik zemininde Modernizasyon Teorisi, Tarihsel Sosyoloji ve Geçiş Teorileri kullanılmaktadır. Küreselleşmenin temsili demokrasilerde yarattığı krizin doğurduğu yarışmacı otoriteryenlik, otoriter popülizm ve sağ-akım popülizm, dersin gündemindeki özel vakalardır.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
I. Siyaset bilimciler tarafından ortaya konan farklı siyasi rejim tanımlarını ve demokratik rejim türlerini ayırt eder;
II. Demokrasinin temel kriterlerini ve demokratikleşmeye temeI yaklaşımları karşılaştırır;
III. Demokrasi ve demokratikleşmeye dair yukarıdaki yaklaşımları eleştirel değerlendirme yeteneği kazanır;
IV. Temel demokratik kurumların işleyişini (başkanlık-parlementer; parti sistemleri; seçim sistemleri) analiz yeteneği edinir;
V. Farklı demokratik kurumsal yapıların demokratik rejimin sürdürülebilirliğine, istikrarına ve konsolidasyonuna etkilerini karşılaştırır.

Dersin İçeriği

Demokrasi: Kavramsal hususlar; Demokrasinin tek ve çok boyutlu kavramsallaştırmaları; Diktatörlük türleri; Demokratikleşme teorileri; Küreselleşme, yarışmacı otoriteryenlik, otoriter popülizm.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Tanıtım
2)	Demokrasi: Kavramsal hususlar I
3)	Demokrasi: Kavramsal hususlar II
4)	Demokrasinin tek ve çok boyutlu kavramsallaştırmaları
5)	Diktatörlük türleri
6)	Demokratikleşme teorileri I
7)	Değerlendirme ve Soru/Cevap
8)	Demokratikleşme teorileri II
9)	Küreselleşme, yarışmacı otoriteryenlik, otoriter popülizm
10)	Sunumlar
11)	Sunumlar
12)	Sunumlar
13)	Sunumlar
14)	Genel değerlendirme

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Philip J. Adler and Randal Pouwels (2006) World Civilizations Belmont: Thomson Wadsworth
Andrew Heywood (2013) Politics 4th Edition New York: Palgrave Macmillan
Robert Dahl (1971) Polyarchy: Participation and Opposition Yale University Press
Samuel Huntington (1991) ‘Democracy’s Third Wave’, Journal of Democracy 2(2), pp. 12-34.
Philippe Schmitter and Terry Lynn Karl (1994) ‘What Democracy Is… And Is Not’, Journal of Democracy 2(3), pp. 75-88.
Juan Linz and Alfred Stepan (1996) Problems of Democratic Transition and Consolidation Baltimore: Johns Hopkins University Press
S. Martin Lipset (1959) ‘Some Social Requisites of Democracy’, American Political Science Review 53(1), pp. 69-105.
Gabriel Almond and Sidney Verba (1980) The Civic Culture Revisited Boston: Little Brown
Adam Przeworski and Fernando Limongi (1997) ‘Modernization: Theories and Facts’, World Politics 49(2), pp. 155-184
Barrington Moore (1993) Social Origins of Dictatorship and Democracy Beacon Press
Dietrich Rueschemeyer, Evelyne Huber Stephens, John D. Stephens (1992) ‘Capitalist Development and Democracy’, Contemporary Sociology pp. 243-248.
Guillermo O’Donnell and Philippe C. Schmitter (1986), ‘Opening (and Undermining) Authoritarian Regimes in Transitions from Authoritarian Rule: Tentative Conclusions About Uncertain Democracies Baltimore: Johns Hopkins University Press, pp. 15-36.
Ozan O. Varol (2012) ‘The Democratic Coup d’Etat’, Harvard International Law Journal 53(2), pp. 292-356.
Steven Levitsky and Lucan A. Way (2006) ‘Linkage versus Leverage: Rethinking the International Dimension of Regime Change’, Comparative Politics 38(4), pp. 379-400.
Steven Levitsky and Lucan A. Way (2002) ‘Elections Without Democracy: The Rise of Competitive Authoritarianism’, Journal of Democracy 13(2), pp. 51-65.
Cas Mudde and C. R. Kaltwasser (2017) Populism: A Very Short Introduction New York: OUP
Jan-Werner Müller (2016) What Is Populism? Philadelphia: University of Pennsylvania Press.

Diğer Kaynaklar:

Mevcut Değil

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Sunum	1	% 30
Ara Sınavlar	1	% 30
Final	1	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 40
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	İş Yükü
Ders Saati	10	30
Sınıf Dışı Ders Çalışması	10	116.5
Sunum / Seminer	1	0.5
Ara Sınavlar	1	1.5
Final	1	1.5
Toplam İş Yükü		150

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler