TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
ARC1028	Mimarlık Tarihi ve Kuramı I	Güz	2	0	2	4

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	English
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. Öğr. Üyesi SUNA ÇAĞAPTAY
Dersi Veren(ler):	Öğ.Gör. ASLI VARON Dr. Öğr. Üyesi GÖKSUN AKYÜREK ALTÜRK Dr. Öğr. Üyesi SUNA ÇAĞAPTAY
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Saha gezileri, sınıfta ve sınıf dışı ders, müze gezileri
Dersin Amacı:	Tarih ve mimarlık arasındaki temel ilişkiyi tartışarak, mimarlığın tarihsel, toplumsal ve kültürel bir üretim alanı olarak, erken çağlardan 13. yüzyıla uzanan süreçte sahip olduğu biçimsel, işlevsel, mekansal, teknolojik ve sembolik çeşitliliği tanımak. Mimarlığın tekil yapıdan, kentsel ölçeğe uzanan geniş yelpazesi içerisinde farklı kültürel ve tarihsel bağlamlarda ortaya çıkan ürünlerini karşılaştırmalı bir bakış açısıyla farklılık ve benzerlikleriyle birlikte değerlendirmek.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
I.Baslangıcından 13. yy arasındaki belirlenen yapılı çevre tarihine dair kavrayış geliştirecek.
II.Ağırlık Ortadoğu ve Türkiye'dekiler olmak üzere, geniş bir coğrafyaya ait mimari ürünleri tanıyacak.
III.Mimarlığın tarihsel bağlamdaki yerini, tarihsel, sanatsal, kültürel ve sosyal etmenlerle ilişkisini inceleme yetisine sahip olacaktır.
IV.Yapıları bağlı bulunduğu kentsel çevre, iç mekan tasarımı ve peyzajı bütününde yorumlama yetisi kazanacaktır.
V.Tarihsel düzlemde farklı mimarlık kültürlerinin ve "üslup"larının gelişimini ayırt edecek.
V.I.Farklı üslupların gelişme ve evrimi inceleyecek.
V.II.Bu üsluplar gelişip değişirken devamlılık nosyonunu araştıracak.
VI.Yapıları biçim, işlev, mekansal planlama, inşa teknikleri ve şehir dokusu bazında incelemelerini sağlayacak proje ve araştırma ödevleri ile bu konuları analiz edecek ve değerlendirecek.
VI.I. Mimarlık tarihi ve kuramı alanında.
VI.II. Kültürel çevre alanında.
VII. Farklı tarihsel ve kültürel bağlamlarda üretilen mimarlıkları üretim teknolojisi, yaşam biçimleri ve kültürel ifade açılarından değerlendirip karşılaştıracak.

Dersin İçeriği

-Mimarlık ve bir anlatı olarak tarihin ilişkisinin tartışılması.
-En erken evrelerden 13.yy'a kadar farklı coğrafi ve kültürel bağlamlara ait genel bir mimarlık tarihi tartışması.
-Ağırlık Ortadoğu ve Türkiye'dekiler olmak üzere, anıtsal tekil yapıların ve belirli kentsel çevrelerin tanıtılması ve metinler eşliğinde karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Giriş: neden mimarlık tarihi öğreniyoruz? Tarih nedir? Mimarlıkla nasıl ilişkilenir? Mimari ürün nedir? tarihsel olarak mimari ürünü nasıl kaydeder ve değerlendiririz? Mimarlık tarihinin öznelliği üzerine tartışma.
2)	İlk kentler- verimli Hilal, Sümer, Hindistan, Harappa, Erika; her yerde olan küçük yerleşimler, insan yerleşim birimi olarak köyler.	Trachtenberg, Bölüm 1, ss: 76-84.
3)	Krallar ve Firavunlar hakkında: Eski Mısır	Trachtenberg, Bölüm 1, ss: 62-76
4)	Antik Yunan Kenti Atina	Trachtenberg, Bölüm 2, ss: 90-107.
5)	Bütünleşen kent: Hellenistik kent kültürü	Trachtenberg, Bölüm 2, ss: 109-114.
6)	Roma kentleri: Cumhuriyetten İmparatorluğa Roma İmparatorluğu: Anadolu ve ötesi	Trachtenberg, Bölüm 3, ss:120-149.
7)	ARASINAV
8)	Hıristiyan kentleri: Anadolu, İtalya ve Yakın Doğu'da erken dönem Bizans kenti	Trachtenberg, Bölüm 4, ss: 161-176.
9)	Konstantinopolis ve Eyaletlerde Orta ve Geç dönem Bizans Mimarlığı	R. Ousterhout, ‘An Apologia for Byzantine Architecture,’ Gesta 35 (1996): 21-33.
11)	İslam yerleşimleri: Şam ve Bağdat	D. Fairchild Ruggles, Islamic Gardens and Landscapes, Ch 1.
12)	İslam yerleşimleri: Kahire, İsfahan, Konya	D. Fairchild Ruggles, Islamic Gardens and Landscapes, Bölüm 2.
13)	Orta Çağ kentleri: Romanesk	Trachtenberg, Bölüm 5, ss: 185-190
14)	Orta çağ kentleri: Gotik	Trachtenberg,Bölüm 7, ss: 222-245.

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:
Diğer Kaynaklar:	Marvin Trachtenberg and Isabelle Hyman, Architecture from Prehistory to Post-Modernism. 2nd edition. New York: Harry N. Abrams, 2002. R. Ousterhout, ‘An Apologia for Byzantine Architecture,’ Gesta 35 (1996): 21-33. D. Fairchild Ruggles, Islamic Gardens and Landscapes, Ch 1., University of Pennsylvania Press, 2008

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Devam	14	% 10
Ödev	1	% 20
Ara Sınavlar	1	% 30
Final	1	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 40
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	Süre (Saat)	İş Yükü
Ders Saati	13	2	26
Sınıf Dışı Ders Çalışması	14	4	56
Ödevler	1	8	8
Ara Sınavlar	1	2	2
Final	1	2	2
Toplam İş Yükü			94

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler