YAZILIM MÜHENDİSLİĞİ
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
ELT5003	İngilizce Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar	Güz	3	0	3	12

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. Öğr. Üyesi HATİME ÇİFTÇİ
Dersi Veren(ler):	Prof. Dr. DERİN ATAY Dr. Öğr. Üyesi ENİSA MEDE
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Yok
Dersin Amacı:	Bu derste , CLIL, SIOP, Lingua Franca, dünya İngilizceleri, NNEST, Ortak Avrupa eğitim modeli, portfolyo ve alternatif ölçme ve değerlendirme metodları ve değişim yönetimi gibi konular ele alınır. Bu konularda hakimlik kazanmak öğrencinin kendi yaklaşımlarını ve sınıf uygulamalarını kritk etmesine ve yenilemesine olanak verir.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Bu dersin bitiminde öğrenci ELT alanındaki politikalari, güncel uygulamaları anlamak, uygulamak ve geliştirmek için gerekli temel bilgiye sahip olur.

Dersin İçeriği

Öğrenciler ELT alanından güncel 2 akademik makaleyi sınıfta sunarlar ve haftalık okunan makaleler icin eleştirel dönüt yazarlar.
Yıl sonunda Türkiye ya da seçtikleri başka bir ülkedeki ELT durumunu ele alan detaylı bir rapor hazırlarlar. Bu raporda ülkedeki ELT alanındaki uyulamaları, politikaları ve problemleri ele aldıkları gibi akademik kaynaklara dayalı problemlere çözümler de sunarlar.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Derse giriş
2)	Nicel ve nitel araştırma; araştırma sorusu oluşturma
3)	Nitel araştırma yöntemleri
4)	Yöntemler-Marshall & Rossman Chapter 6
5)	Araştırma soruları, araştırma yöntemi, eylem araştırması, amaçlı örnekleme
6)	Veri toplanması, incelenmesi ve yorumlanması, üçgenleme ve etik hususlar
7)	Sheltered Instruction Observation Protocol (SIOP)
8)	Avrupa Ortak Dil Kriterleri Bilgisayar Ortamlı İletişim
9)	Mobil öğrenme ve dijital storytelling
10)	Content and Language Integrated Learning (CLIL)
11)	Anadil odaklı çok dilli eğitim
12)	Dünya dili İngilizce
13)	Ortak Dil olarak İngilizce
14)	İngiliz Dili Eğitiminde dijital oyun odaklı öğrenme

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Kumaravadivelu, B. (2003) Beyond Methods: Macrostrategies for Language Teaching. London, UK and New Haven, CT: Yale University Press.

Diğer Kaynaklar:

Abbott, G. (1990). Should we start digging new holes? . In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 15- 21). Oxford: OUP.
Abbott, G. (1996). Development, education, and English language teaching. In T. Hedge and N. Whitney (Eds.), Power, Pedagogy and Practice (pp. 43-52). Oxford: OUP.
Bax, S. (2003). The end of CLT: a context approach to language teaching. ELTJ 57(3), 278-287.
Bell, D.M. (2003). Method and postmethod: are they really so incompatible? TESOL Quarterly, 37(2), 325-336.
Bell, D.M. (2007). Do teachers think that methods are dead? ELTJ 61(2), 135-143.
Borg, S. (2006). The distinctive characteristics of foreign language teachers. Language Teaching Research 10(1), 3-31.
Brown, H.D. (1991). TESOL at twenty-five: what are the issues? TESOL Quarterly, 25(2), 245-260.
Canagarajah, A.S. (2006). TESOL at forty: what are the issues? TESOL Quarterly, 40(1), 9-34.
Clarke, M.A. (1982). On bandwagons, tyranny, and common sense. TESOL. Quarterly, 16(4), 437-448.
Edge, J. (2003). Imperial troopers and servants of the lord: a vision of TESOL for the 21st century. TESOL Quarterly 37(4), 701-708.
Ellis, G. (1996). How culturally appropriate is the communicative approach? ELTJ 50(3), 213-218.
Kramsch, C. and P. Sullivan (1996). Appropriate pedagogy. ELT Journal, 50(3), 199-212.
Kumaravadivelu, B. (2001). Toward a postmethod pedagogy. TESOL Quarterly, 17(4), 537-560.
Kumaravadivelu, B. (2006). TESOL methods: changing tracks, challenging trends. TESOL Quarterly 40(1), 59-81.
La Fond, L. and S. Doğüançay-Aktuna (2009). Teacher perspectives on linguistics in TESOL teacher education. Language Awareness 18(3-4), 345-365.
Medgyes, P. (1990). Queries from a communicative teacher. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 103-110). Oxford: OUP.
Nault, D. (2006). Going global: rethinking culture teaching in ELT contexts. Language, Culture and Curriculum 19(3), 314-328.
Pennycook, A. (1989). The concept of method, interested knowledge, and the politics of language teaching. TESOL Quarterly, 23(4), 589-618.
Pham, Hoa Hiep. (2005). “Imported” communicative language teaching: implications for local teachers. English Teaching Forum, 43(4), 2-9.
Raimes, A. (1983). Tradition and revolution in ESL teaching. TESOL Quarterly, 17(4), 535-552.
Rajagopalan, K. (2008). From madness in method to method in madness. ELTJ 62(1), 84-85.
Rao, Z. (2002). Chinese students’ perceptions of communicative and non-communicative activities in the ELT classroom. System 30, 85-105.
Rogers, J. (1990). The world for sick proper. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 7-15). Oxford: OUP.
Sampson, G.P. (1984). Exporting language teaching methodology from Canada to China. TESL Canada Journal, 1, 19-31.
Savignon, S.J. (2007). Beyond communicative language teaching: what’s ahead? Journal of Pragmatics 39, 207-220.
Shamim, F. (1996) Learner resistance to innovation in classroom methopdology. In H. Coleman (ed.), Society and the language classroom (pp.73-98). Cambridge: CUP.
Sifakis, N. (2009). Challenges in teaching ELF in the periphery: the Greek context. ELTJ 63(3), 230-237.
Swan, M. (1990). A critical look at the communicative approach. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 73-98). Oxford: OUP.
Tollefson, J.W. (1991). Modernization and English language teaching. In Planning language, planning inequality. Language policy in the community (pp. 80-103). London: Longman.
Widdowson, H.G. (1990). Against dogma: A reply to Michael Swan. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 99-103). Oxford: OUP.

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Devam	10	% 10
Ödev	10	% 30
Sunum	5	% 20
Projeler	10	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 40
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	Süre (Saat)	İş Yükü
Ders Saati	14	3	42
Sunum / Seminer	2	15	30
Proje	2	10	20
Ödevler	5	10	50
Rapor Teslimi	2	20	40
Final	2	10	20
Toplam İş Yükü			202

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Karmaşık mühendislik problemlerine yönelik yazılım proje, süreç ve ürünlerine ait fonksiyonel ve fonksiyonel olmayan özellikleri tanımlayabilmek.
2)	Karmaşık mühendislik problemlerinde yazılım mimarisi, bileşenleri, ara yüzleri ve sisteme ait diğer alt bileşenleri tasarlayabilmek.
3)	Kodlama, doğrulama, sınama ve hata ayıklama konularını da içerecek şekilde karmaşık yazılım sistemleri geliştirebilmek.
4)	Karmaşık mühendislik problemlerinde yazılımı, programın davranışlarını beklenen sonuçlara göre sınayarak doğrulayabilmek.
5)	Karmaşık yazılım sistemlerinin çalışması sırasında, çalışma ortamının değişmesi, yeni kullanıcı istekleri ve yazılım hatalarının ortaya çıkması ile meydana gelen bakım faaliyetlerine yönelik işlemleri yapabilmek.
6)	Karmaşık yazılım sistemlerinde yapılan değişiklikleri izleyebilmek ve kontrol edebilmek, entegrasyonunu sağlayabilmek, yeni sürümlerini sistematik olarak planlayabilmek ve riskleri yönetebilmek.
7)	Disiplin içi ve disiplinler arası takımlarda görev alarak karmaşık yazılım sistemleri yaşam süreçlerini tanımlayabilmek, değerlendirebilmek, ölçebilmek, yönetebilmek ve uygulayabilmek.
8)	Karmaşık mühendislik problemlerinde gerçekçi kısıtlar ve koşullar altında yazılım gereksinimlerini toplama, yazılımı tasarlama, geliştirme, sınama, bakımını yapma konularındaki çeşitli araçları ve yöntemleri kullanabilmek.
9)	Temel kalite metrikler tanımlayabilmek, yazılım yaşam döngüsü süreçlerini uygulayabilmek, yazılım kalitesini ölçebilmek, kalite model karakteristiklerini tanımlayabilmek, standartları uygulayabilmek ve bunları karmaşık yazılım sistemlerini analiz etmekte, tasarlamakta, geliştirmekte, doğrulamakta ve sınamakta kullanabilmek.
10)	Yazılım mühendisliği ile ortak sınırlara sahip olan matematik, fen bilimleri, bilgisayar mühendisliği, endüstri mühendisliği, sistem mühendisliği, ekonomi, yönetim ve sürdürülebilir kalkınma gibi diğer disiplinler hakkında teknik bilgi kazanabilmek ve bunlar aracılığıyla yenilikçi fikirleri karmaşık mühendislik problemlerinde ve girişimcilik faaliyetlerinde kullanabilmek.
11)	Yazılım mühendisliği kültürü ve etik anlayışını kavrayabilmek ve bunları yazılım mühendisliğinde uygulayabilecek temel bilgilere sahip olmak, meslek hayatı boyunca gerekli teknik becerileri öğrenip başarıyla uygulayabilmek.
12)	Yabancı dil ve Türkçe kullanarak etkin rapor yazabilmek ve yazılı raporları anlayabilmek, tasarım ve üretim raporları hazırlayabilmek, etkin sunum yapabilmek, açık ve anlaşılır talimat verebilmek ve alabilmek.
13)	Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ve çağın mühendislik alanına yansıyan sorunları ile mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları hakkında bilgi sahibi olmak.