TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
POL3511	Türkiye'de Toplumsal Değişim ve Toplumsal Yapı	Bahar	3	0	3	6

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Hibrit
Dersin Koordinatörü:	Prof. Dr. EBRU ŞULE CANAN SOKULLU
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Mevcut değil.
Dersin Amacı:	Bu ders, Türkiye'de toplumsal değişim ve toplumsal yapı üzerine var olan geleneksel kuramları ve güncel tartışmaları öğrencilerle tanıştırır. Bu dersi başarıyla tamamlayan öğrenciler, Türk siyasal yaşamının evrimini, siyasal ekonomiyi, Türk toplumundaki başat eşitsizlik kalıplarını, başlıca toplumsal ve siyasal aktörleri tarihsel bir perspektif içinde anlayabilecek ve Türk deneyimini küresel bir düzlemde konumlandırabilecektir.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
1. Türk siyasal yapısının ve ekonomi politiğinin gelişimini değerlendirir;
2. Türk toplumundaki baskın eşitsizlik kalıplarını analiz eder;
3. Türkiye'deki başlıca siyasi aktörlerin kimler olduğunu tanımlar;
4. Türk milliyetçiliği ve siyasal İslam gibi baskın siyasi ideolojilerin evrimini tartışabilir;
5. Türkiye deneyiminin küresel bağlamda nasıl konumlandırabileceğini değerlendirir.

Dersin İçeriği

Türk siyaseti, siyasi ideolojiler ve siyasal kültür, politik ekonomi, iç göç ve kentsel dönüşüm, toplumsal cinsiyet, toplumsal hareketler ve sivil toplum, din ve İslami gruplar, milliyetçilik ve etnisiteler, uluslararası göç ve kamu sağlığı politikaları.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Giriş
2)	Türkiye’de Toplumsal Yapı ve Dönüşüm Kuramları	Mardin, Ş. (1973). Center-periphery relations: A key to Turkish politics?. Daedalus, 169-190. Keyman, E. F. (2010). Modernization, globalization and democratization in Turkey: the AKP experience and its limits. Constellations, 17(2), 312-327. Bakiner, O. (2018). A key to Turkish politics? The center–periphery framework revisited. Turkish Studies, 19(4), 503-522.
3)	Türk Siyasetine Kısa Bir Giriş	Ahmad, F. (2008). Politics and political parties in Republican Turkey. The Cambridge History of Turkey, 4, 226-265. Kalaycıoğlu, E. (2012). Kulturkampf in Turkey: The constitutional referendum of 12 September 2010. South European Society and Politics, 17(1), 1-22.
4)	Siyasi İdeolojiler ve Siyasal Kültür	Yeşilada, B. A., & Noordijk, P. (2010). Changing values in Turkey: Religiosity and tolerance in comparative perspective. Turkish Studies, 11(1), 9-27. Öktem, K. (2020). “Ruling Ideologies in Modern Turkey”, in Oxford Handbook of Turkish Politics, Güneş Murat Tezcür (Eds): Oxford University Press. Aytaç, S. E., & Elçi, E. (2019). Populism in Turkey. In Populism Around the World (pp. 89-108). Springer, Cham.
5)	Politik Ekonomi & Refah Devleti Rejimi	Öniş, Z. (2019). Turkey under the challenge of state capitalism: the political economy of the late AKP era. Southeast European and Black Sea Studies, 19(2), 201-225. Buğra, A. (2018). Social policy and different dimensions of inequality in Turkey: A historical overview. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 20(4), 318-331. Pamuk, Sevket. (2007). Economic change in twentieth century Turkey: Is the glass more than half full?. Cambridge History of Modern Turkey. 10.1017/CHOL9780521620963.011. Öniş, Z. (2012). The triumph of conservative globalism: The political economy of the AKP era. Turkish Studies, 13(2), 135-152.
6)	İç Göç ve Kentsel Dönüşüm	Keyder, C. (2005). Globalization and social exclusion in Istanbul. International Journal of Urban and Regional Research, 29(1), 124-134. Pinarcioğlu, M., & Işik, O. (2008). Not only helpless but also hopeless: Changing dynamics of urban poverty in Turkey, the case of Sultanbeyli, İstanbul. European Planning Studies, 16(10), 1353-1370. Candan, A. B., & Kolluoğlu, B. (2008). Emerging spaces of neoliberalism: A gated town and a public housing project in Istanbul. New Perspectives on Turkey, 39, 5-46.
7)	Ara Sınav
8)	Toplumsal Cinsiyet	Arat, Y. (2000). ‘From Emancipation to Liberation: The Changing Role of Women in Turkey’s Political Realm.’ Journal of International Affairs, 54(1): 107-123. Deniz Kandiyoti, “Gender and Women’s Studies in Turkey: A Moment for Reflection?” New Perspectives on Turkey, 2010, no. 43, pp. 165-176.
9)	Sivil Toplum & Toplumsal Hareketler	Keyman, E. F., & İçduygu, A. (2003). Globalization, civil society and citizenship in Turkey: Actors, boundaries and discourses. Citizenship Studies, 7(2), 219-234. Tuğal, C. (2013). “Resistance everywhere”: The Gezi revolt in global perspective. New Perspectives on Turkey, 49, 157-172.
10)	Din & Islami gruplar	Kaya, A. (2015). Islamisation of Turkey under the AKP rule: Empowering family, faith and charity. South European Society and Politics, 20(1), 47-69. Tuğal, C. (2009). Transforming everyday life: Islamism and social movement theory. Theory and Society, 38(5), 423-458.
11)	Milliyetçilik & Etnik Kimlikler	Kadioğlu, A. (1996). The paradox of Turkish nationalism and the construction of official identity. Middle Eastern Studies, 32(2), 177-193. Mesut Yeğen, “Turkish nationalism and the Kurdish Question,” Ethnic and Racial Studies, 2007, 30(1): 119-151. Çağlar Keyder, “A History and Geography of Turkish Nationalism,” in Citizenship and the Nation-State in Greece and Turkey, eds. Faruk Birtek and Thalia Dragonas, 2005, London: Routledge, pp. 3-17.
12)	Uluslararası Göç	Eder, M., & Özkul, D. (2016). Editors’ introduction: precarious lives and Syrian refugees in Turkey. New Perspectives on Turkey, 54, 1-8. F. Adamson (2019), ‘Sending States and the Making of Intra-Diasporic Politics: Turkey and Its Diaspora(s), International Migration Review, 53(1), p. 210-236.
13)	Kamu Sağlığı	Varlik, N. (2015). Plague and empire in the early modern Mediterranean world. Cambridge University Press.
14)	SUNUMLAR & KONU TEKRARI & SORU-CEVAP

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:	Weekly readings will be uploaded on ItsLearning at the beginning of the semester. Please note that all book chapters and articles listed on the syllabus are also accessible through the BAU Library. The PPT files will be shared on ItsLearning following each class.
Diğer Kaynaklar:	Guidelines on assignments will be uploaded on Itslearning at the beginning of the semester.

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Sunum	1	% 35
Ara Sınavlar	1	% 25
Final	1	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 40
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	İş Yükü
Ders Saati	13	39
Sınıf Dışı Ders Çalışması	13	87
Sunum / Seminer	1	20
Ara Sınavlar	1	2
Final	1	2
Toplam İş Yükü		150

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler