Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
1) |
Giriş |
|
2) |
Türkiye’de Toplumsal Yapı ve Dönüşüm Kuramları |
Mardin, Ş. (1973). Center-periphery relations: A key to Turkish politics?. Daedalus, 169-190.
Keyman, E. F. (2010). Modernization, globalization and democratization in Turkey: the AKP experience and its limits. Constellations, 17(2), 312-327.
Bakiner, O. (2018). A key to Turkish politics? The center–periphery framework revisited. Turkish Studies, 19(4), 503-522.
|
3) |
Türk Siyasetine Kısa Bir Giriş
|
Ahmad, F. (2008). Politics and political parties in Republican Turkey. The Cambridge History of Turkey, 4, 226-265.
Kalaycıoğlu, E. (2012). Kulturkampf in Turkey: The constitutional referendum of 12 September 2010. South European Society and Politics, 17(1), 1-22.
|
4) |
Siyasi İdeolojiler ve Siyasal Kültür
|
Yeşilada, B. A., & Noordijk, P. (2010). Changing values in Turkey: Religiosity and tolerance in comparative perspective. Turkish Studies, 11(1), 9-27.
Öktem, K. (2020). “Ruling Ideologies in Modern Turkey”, in Oxford Handbook of Turkish Politics, Güneş Murat Tezcür (Eds): Oxford University Press.
Aytaç, S. E., & Elçi, E. (2019). Populism in Turkey. In Populism Around the World (pp. 89-108). Springer, Cham. |
5) |
Politik Ekonomi & Refah Devleti Rejimi |
Öniş, Z. (2019). Turkey under the challenge of state capitalism: the political economy of the late AKP era. Southeast European and Black Sea Studies, 19(2), 201-225.
Buğra, A. (2018). Social policy and different dimensions of inequality in Turkey: A historical overview. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 20(4), 318-331.
Pamuk, Sevket. (2007). Economic change in twentieth century Turkey: Is the glass more than half full?. Cambridge History of Modern Turkey. 10.1017/CHOL9780521620963.011.
Öniş, Z. (2012). The triumph of conservative globalism: The political economy of the AKP era. Turkish Studies, 13(2), 135-152.
|
6) |
İç Göç ve Kentsel Dönüşüm
|
Keyder, C. (2005). Globalization and social exclusion in Istanbul. International Journal of Urban and Regional Research, 29(1), 124-134.
Pinarcioğlu, M., & Işik, O. (2008). Not only helpless but also hopeless: Changing dynamics of urban poverty in Turkey, the case of Sultanbeyli, İstanbul. European Planning Studies, 16(10), 1353-1370.
Candan, A. B., & Kolluoğlu, B. (2008). Emerging spaces of neoliberalism: A gated town and a public housing project in Istanbul. New Perspectives on Turkey, 39, 5-46.
|
7) |
Ara Sınav |
|
8) |
Toplumsal Cinsiyet
|
Arat, Y. (2000). ‘From Emancipation to Liberation: The Changing Role of Women in Turkey’s Political Realm.’ Journal of International Affairs, 54(1): 107-123.
Deniz Kandiyoti, “Gender and Women’s Studies in Turkey: A Moment for Reflection?” New Perspectives on Turkey, 2010, no. 43, pp. 165-176.
|
9) |
Sivil Toplum & Toplumsal Hareketler
|
Keyman, E. F., & İçduygu, A. (2003). Globalization, civil society and citizenship in Turkey: Actors, boundaries and discourses. Citizenship Studies, 7(2), 219-234.
Tuğal, C. (2013). “Resistance everywhere”: The Gezi revolt in global perspective. New Perspectives on Turkey, 49, 157-172.
|
10) |
Din & Islami gruplar
|
Kaya, A. (2015). Islamisation of Turkey under the AKP rule: Empowering family, faith and charity. South European Society and Politics, 20(1), 47-69.
Tuğal, C. (2009). Transforming everyday life: Islamism and social movement theory. Theory and Society, 38(5), 423-458. |
11) |
Milliyetçilik & Etnik Kimlikler |
Kadioğlu, A. (1996). The paradox of Turkish nationalism and the construction of official identity. Middle Eastern Studies, 32(2), 177-193.
Mesut Yeğen, “Turkish nationalism and the Kurdish Question,” Ethnic and Racial Studies, 2007, 30(1): 119-151.
Çağlar Keyder, “A History and Geography of Turkish Nationalism,” in Citizenship and the Nation-State in Greece and Turkey, eds. Faruk Birtek and Thalia Dragonas, 2005, London: Routledge, pp. 3-17.
|
12) |
Uluslararası Göç
|
Eder, M., & Özkul, D. (2016). Editors’ introduction: precarious lives and Syrian refugees in Turkey. New Perspectives on Turkey, 54, 1-8.
F. Adamson (2019), ‘Sending States and the Making of Intra-Diasporic Politics: Turkey and Its Diaspora(s), International Migration Review, 53(1), p. 210-236.
|
13) |
Kamu Sağlığı |
Varlik, N. (2015). Plague and empire in the early modern Mediterranean world. Cambridge University Press.
|
14) |
SUNUMLAR & KONU TEKRARI & SORU-CEVAP |
|
|
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
1) |
Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır. |
|
2) |
Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir. |
|
3) |
Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler. |
|
4) |
Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar. |
|
5) |
Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir. |
|
6) |
Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir. |
|
7) |
Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir. |
|
8) |
Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar. |
|
9) |
Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur. |
|
10) |
Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır. |
|
11) |
Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir. |
|
12) |
Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir. |
|
13) |
Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir. |
|
14) |
Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur. |
|
15) |
Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir. |
|
16) |
Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur. |
|
17) |
Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar. |
|
18) |
Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar. |
|
19) |
Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır. |
|
20) |
Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir. |
|
21) |
Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir. |
|
22) |
Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır. |
|
23) |
Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar. |
|
24) |
Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar. |
|
25) |
Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir. |
|
26) |
Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır. |
|
27) |
Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir. |
|
28) |
Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular. |
|
29) |
Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır. |
|
30) |
Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir. |
|
31) |
Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir. |
|
32) |
Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler |
|