TIP | |||||
Lisans | TYYÇ: 6. Düzey | QF-EHEA: 1. Düzey | EQF-LLL: 6. Düzey |
Ders Kodu | Ders Adı | Yarıyıl | Teorik | Pratik | Kredi | AKTS |
NMD3120 | Medya ve Çatışma | Güz | 3 | 0 | 3 | 5 |
Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir. |
Öğretim Dili: | İngilizce |
Dersin Türü: | Non-Departmental Elective |
Dersin Seviyesi: | LİSANS |
Dersin Veriliş Şekli: | Yüz yüze |
Dersin Koordinatörü: | Dr. Öğr. Üyesi TİRŞE ERBAYSAL FİLİBELİ |
Dersi Veren(ler): |
Dr. Öğr. Üyesi AYBERK CAN ERTUNA |
Dersin Amacı: | Dönem boyunca savaş ve çatışma bölgelerinden haber aktaran gazetecilerin yaşadığı zorluklar tarihten örneklerle birlikte incelenecektir. Çatışma ve çözüm süreçlerinde medyanın oynadığı rol değerlendirilecek, mesleki etik ve ahlaki meseleler üzerinde tartışılacaktır. |
Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler; Bu dersi başarıyla tamamlayan öğrencilerin; 1. Savaş ve çatışma muhabirliğinin tarihsel süreci hakkında bilgi sahibi olması, 2. Eleştirel bir perspektiften medyada çatışma temsillerini değerlendirmesi, 3. Cepheden gelen farklı yazılı ve görsel materyaller hakkında bilgi sahibi olması, 4. Barış gazeteciliği, çatışmalara duyarlı gazetecilik gibi kavramlara hakim olması beklenmektedir. |
"Gazetecilik alanındaki hiçbir şey savaş muhabiri olmaktan daha büyüleyici değildir." Bu söz Amerikalı gazeteci Walter Cronkite'a ait. Ancak Cronkite'ın sözlerine savaş muhabirliğinin oldukça zorlayıcı olduğunu da eklemek gerekir. Mesleğin zorlayıcılığı sadece psikolojik ve fiziksel risklerle sınırlı değil; siyasi, toplumsal, ekonomik ve hatta bazen teknolojik baskılar bile savaş muhabirliğini diğer gazetecilik dallarına göre daha da zorlu kılıyor. Dolayısıyla bu derste medyanın savaş ve barış dönemlerinde oynadığı toplumsal ve siyasi rol, çatışma bölgelerinde gazetecilik yapma ve mesleki etik gibi konular üzerinde durulacaktır. |
Hafta | Konu | Ön Hazırlık |
1) | Derse giriş | |
2) | Savaş, çatışma ve gazetecilik: Temel kavramların tanıtılması, silahlı çatışmaların geçirdiği dönüşümler üzerine tartışma | |
3) | Kırım Savaşı'ndan İkinci Dünya Savaşı'na: Teknolojinin (telgraf, fotoğraf ve sinema) savaş muhabirliğinde yarattığı dönüşüm üzerine tartışma, propaganda ve sansürün etkilerini analiz etme | |
4) | Vietnam Savaşı ve Falkland Savaşı: TV gazeteciliğinin etkileri ve siyasi yankıları üzerine tartışma | |
5) | 7/24 Habercilik ve Afganistan savaşı: Savaşların medya tarafından çerçevelenmesi ve takla attırılması hakkında analiz; CNN ve Al Jazeera karşılaştırması | |
6) | Körfez Savaşı ve Irak Savaşları: Havuz haberciliğinin gazetecilik uygulamaları üzerine etkileri | |
7) | Sınıf içi tartışma | |
8) | Savaş gazeteciliğinde etik meseleler: Etik standartları belirlemedeki uluslararası çabalar | |
9) | Barış gazeteciliği: Çatışmalara duyarlı gazetecilik ve barış gazeteciliği kavramlarının analiz edilmesi | |
10) | İnternet çağında çatışma muhabirliği: Sosyal medyanın ve açık kaynak istihbaratın oynadığı rol üzerine analiz | |
11) | Gazetecilerin güvenliği: Gazetecilerin çatışma bölgelerindeki görevlerine hazırlık süreci ve bölgedeki güvenliği | |
12) | Konuk: Tecrübeli bir savaş muhabirinin deneyimlerinden öğrenme | |
13) | Projelerin sunumu | |
14) | Projelerin sunumu |
Ders Notları / Kitaplar: | - Cottle, S. (2006). Mediatized Conflict: Developments in Media and Conflict Studies, Berkshire: Open University Press. - Entman, R (1993). Framing: Toward Clarification of a Fractured Paradigm, Journal of Communication 43(4), 51-58. - Galtung J., Fischer D. (2013) High Road, Low Road: Charting the Course for Peace Journalism. SpringerBriefs on Pioneers in Science and Practice, vol 5. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-32481-9_8 - Hanitzsch, T. (2004). Journalists as Peacekeeping Force? Peace Journalism and mass communication theory. Journalism Studies, 5 (4), 483-495. - McLaughlin, G. (2002). The War Correspondent, London: Pluto Press. - Noris, P., Kern, M., Just, M. (2003). Framing Terrorism: The News Media, the Government and the Public, New York: Routledge. - Thussu, D.K., Freeman, D. (2003). War and the Media (pp. 87-98). London: Sage Publications. - Zeitoff, T. (2017). How Social Media Is Changing Conflict, Journal of Conflict Resolution. 61 (9). 1970-1991. |
Diğer Kaynaklar: | - Cottle, S. (2006). Mediatized Conflict: Developments in Media and Conflict Studies, Berkshire: Open University Press. - Entman, R (1993). Framing: Toward Clarification of a Fractured Paradigm, Journal of Communication 43(4), 51-58. - Galtung J., Fischer D. (2013) High Road, Low Road: Charting the Course for Peace Journalism. SpringerBriefs on Pioneers in Science and Practice, vol 5. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-32481-9_8 - Hanitzsch, T. (2004). Journalists as Peacekeeping Force? Peace Journalism and mass communication theory. Journalism Studies, 5 (4), 483-495. - McLaughlin, G. (2002). The War Correspondent, London: Pluto Press. - Noris, P., Kern, M., Just, M. (2003). Framing Terrorism: The News Media, the Government and the Public, New York: Routledge. - Thussu, D.K., Freeman, D. (2003). War and the Media (pp. 87-98). London: Sage Publications. - Zeitoff, T. (2017). How Social Media Is Changing Conflict, Journal of Conflict Resolution. 61 (9). 1970-1991. |
Yarıyıl İçi Çalışmaları | Aktivite Sayısı | Katkı Payı |
Devam | 14 | % 10 |
Ödev | 1 | % 10 |
Ara Sınavlar | 1 | % 30 |
Final | 1 | % 50 |
Toplam | % 100 | |
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI | % 50 | |
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI | % 50 | |
Toplam | % 100 |
Aktiviteler | Aktivite Sayısı | Süre (Saat) | İş Yükü |
Ders Saati | 14 | 3 | 42 |
Sınıf Dışı Ders Çalışması | 14 | 5 | 70 |
Ödevler | 1 | 4 | 4 |
Ara Sınavlar | 1 | 3 | 3 |
Final | 1 | 3 | 3 |
Toplam İş Yükü | 122 |
Etkisi Yok | 1 En Düşük | 2 Düşük | 3 Orta | 4 Yüksek | 5 En Yüksek |
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi | Katkı Payı | |
1) | Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır. | |
2) | Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir. | |
3) | Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler. | |
4) | Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar. | |
5) | Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir. | |
6) | Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir. | |
7) | Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir. | |
8) | Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar. | |
9) | Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur. | |
10) | Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır. | |
11) | Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir. | |
12) | Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir. | |
13) | Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir. | |
14) | Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur. | |
15) | Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir. | |
16) | Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur. | |
17) | Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar. | |
18) | Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar. | |
19) | Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır. | |
20) | Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir. | |
21) | Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir. | |
22) | Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır. | |
23) | Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar. | |
24) | Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar. | |
25) | Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir. | |
26) | Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır. | |
27) | Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir. | |
28) | Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular. | |
29) | Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır. | |
30) | Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir. | |
31) | Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir. | |
32) | Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler |