POL6016 Uluslararası İlişkiler TeorileriBahçeşehir ÜniversitesiAkademik Programlar TIPÖğrenciler için Genel BilgiDiploma EkiErasmus BeyanıUlusal YeterliliklerBologna Komisyonu
TIP
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu Ders Adı Yarıyıl Teorik Pratik Kredi AKTS
POL6016 Uluslararası İlişkiler Teorileri Güz 3 0 3 12
Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili: İngilizce
Dersin Türü: Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi: LİSANS
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Doç. Dr. İSMAİL BURAK KÜNTAY
Opsiyonel Program Bileşenleri: yok
Dersin Amacı: Ana hedef, bilgilerin ezberlenmesi değil fakat uluslararası ilişkilerdeki karmaşık teorik akımların anlaşılmasıdır. Öğrenciler hem teoride hem de uygulamada savunacakları bir teorik pozisyon almaya teşvik edilecektir.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
temel teorik yaklaşımları öğrenecek ve bunları güncel uluslararası ilişkiler meselelerine uygulayabileceklerdir. Yine uluslararası ilişkiler alanındaki teorik tartışmaları takip edebilecek ve bunların araştırmalar için anlamını yorumlayabileceklerdir.

Dersin İçeriği

Ders, öğrencileri uluslararası ilişkiler hakkındaki temel teorik perspektiflere aşina hale getirir ve önemli çalışmalar hakkında bilgilendirir. Öğrenciler dersin sonunda farklı teoriler arasındaki benzerlikleri ve ayrışmaları bilecek, ve gelişen olayları bu çerçeveden yorumlayabilecek hale geleceklerdir.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Derse Giriş none
2) Genel Bakış Stephen Walt, “International Relations: One World, Many Theories,” Foreign Policy, No. 110 (Spring 1998). Taehyun Kim, “Evolution of the Contemporary Theories of International Relations,”
3) Realizm - İdealizm (Liberalizm) E. H. Carr, Twenty Years’Crisis, 1919-1939: An Introduction to the Study of International Relations, 2nd ed. (New York: Macmillan, 1946), chs. 3-6. Hans J. Morgenthau, Scientific Man Vs. Power Politics(Chicago: University of Chicago Press, 1946), ch. 4 (pp. 75-121).
4) Sosyal hayatta gücün yeri ve rolü üzerine - Güç nedir? Joseph S. Nye, Soft Power: The Means to Success in World Politics(New York: Public Affairs, 2004), ch. 1 (pp. 1-32).
5) İnsan Doğası Thucydides, History of the Peloponnesian War, translated by Rex Warner (New York: Penguin Books, 1950), pp. 155-156; 241-245 (Plague, Civil war in Corcyra)
6) İnsan Doğası - devam Thucydides, pp. 212-222. “The Mytilenian Debate.” Thomas Hobbes, Leviathan, with an introduction by Hebert W. Schneider (New York: The Liberal Arts Press, 1958), pp. pp. 104-109. “Of the Natural Condition of Mankind as Concerning Their Felicity and Misery
7) Güç ve İnsan Doğası Niccolò Machiavelli, The Prince, (New York: Pocket Books, 2004), pp. 59-62. “Of Cruelty and Clemency, and Whether It Is Better To Be Loved or Feared; How Princes Should Keep Faith.” Thucydides, pp. 400-408. “The Melian Dialogue.”
8) Dersin gözden geçirilmesi Readings of the previous weeks
9) Sosyal bilimlerin iki modeli J. Donald Moon, “The Logic of Political Inquiry: A Synthesis of Opposed Perspectives,” in Fred I. Greenstein and Nelson W. Polsby, eds., Handbook of Political Science, Vol. 1, Political Science: Scope and Theory (Reading, Mass.: Addison-Wesley, 1975).
10) Uluslararası Teorinin iki Modeli Hedley Bull, “International Theory: The Case for a Classical Approach,” World Politics, Vol. 18, No. 3 (April 1966). Morton A. Kaplan, “The New Great Debate: Traditionalism vs. Science in International Relations,” World Politics, Vol. 19, No. 1 (Oct. 1966), pp. 1-20. David Vital, “On Approaches to the Study of International Relations: Or, Back to Machiavelli,” World Politics, Vol. 19, No. 4 (July 1967).
11) Waltz'ci Neo-Realizm Kenneth N. Waltz, Theory of International Politics(Reading, Mass.: Addison-Wesley, 1979), chs. 2, 5, reprinted in Robert O. Keohane, ed., Neorealism and Its Critics (New York: Columbia University Press, 1986).
12) Neoliberalizm'in etkisi Robert O. Keohane and Joseph S. Nye, Jr., Power and Interdependence: World Politics in Transition (Boston: Little Brown, 1977), chs. 1, 2.
13) Üçüncü büyük tartışma: Rasyonalizm - Konstrüktivizm Robert O. Keohane, “International Institutions: Two Approaches,” International Studies Quarterly, Vol. 32, No. 4 (December 1988).
14) Uluslararası İlişkiler Teorilerinde Konstrüktivist Teorinin yükselişi Maja Zehfuss, Constructivism in International Relations: Politics of Reality (Cambridge: Cambridge University Press, 2002), ch. 1.

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: BURCHILL, S. (ed.). Theories of international relations. Houndmills: Palgrave Macmillan, 2005. 1-4039-4866-6
WEBER, C. International relations theory : a critical introduction. London: Routledge, 2005. 0-415-34208-2
DOUGHERTY, J. E. -- PFALTZGRAFF, R. L. Contending theories of international relations : a comprehensive survey. New York: Longman, 2001. 0-321-04831-8
WALTZ, K. Theory of International Politics. Random House, 1979. 0394349423
JACKSON, R. H. -- SRENSEN, G. Introduction to international relations : theories and approaches. Oxford: Oxford University Press, 2007. 978-0-19-928543-3
Diğer Kaynaklar:

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Devam 10 % 10
Sunum 1 % 10
Projeler 1 % 20
Final 1 % 60
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 20
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 80
Toplam % 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler Aktivite Sayısı İş Yükü
Ders Saati 14 42
Uygulama 14 56
Sınıf Dışı Ders Çalışması 14 77
Toplam İş Yükü 175

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2) Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3) Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4) Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5) Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6) Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7) Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8) Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9) Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10) Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11) Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12) Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13) Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14) Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15) Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16) Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17) Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18) Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19) Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20) Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21) Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22) Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23) Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24) Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25) Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26) Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27) Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28) Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29) Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30) Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31) Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32) Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler