TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
GEP0204	Sosyal ve Tarihsel Perspektifte İstanbul	Güz	3	0	3	4

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	English
Dersin Türü:	GE-Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. Öğr. Üyesi NURAN FERYAL TANSUĞ DOURLARİS
Dersi Veren(ler):	Dr. Öğr. Üyesi NURAN FERYAL TANSUĞ DOURLARİS
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Yok
Dersin Amacı:	Çok kültürlü İstanbul toplumunu anlayabilmek için gerekli altyapı bilgisini vermek ve kosmopolit şehirdeki sosyal ve kültürel yaşamın dinamiklerini incelemek.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
1. Bu ders, İstanbul örneği üzerinden Osmanlı toplumunun modern Türk toplumuna dönüşüm sürecini anlamaya yardımcı olur.
2. Öğrenciler tarihsel olayları disiplinlerarası bir yaklşımla analiz ve kritik etmeyi öğrenirler.
3. Kosmopolit İstanbul toplumundaki çeşitli sosyal aktörleri öğrenirler.
4. Günümüzü etkileyen tarihsel, sosyal , kültürel ve ekonomik olayları geçmişle ilgilendirmeyi öğrenirler.
5. İstanbul alanında yapılmış önde gelen akademik çalışmalar hakkında bilgi sahibi olurlar.
6. Uluslarası sınıf ortamında sunum yapma ve farklı kültürlerden insanlarla iletişim kurma yeteneklerini geliştirirler.

Dersin İçeriği

Ondokuzuncu Yüzyılda ve Yirminci Yüzyılın Başında İstanbul Toplumunun Sosyal ve Kültürel Hayatı.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Introduction to the Course and Review of Syllabus
2)	Bizans İstanbulunun Sona Ermesi ve Osmanlı İstanbulunun Kurulması	Halil İnalcık, The Status of the Greek Patriarch Under the Ottomans Philip Mansel, Constantinople, chapter 2, “City of God”
3)	Osmanlılarda çok dinli ve çok etnisiteli İstanbulun Yönetimi	Halil İnalcık, The Status of the Greek Patriarch Under the Ottomans Philip Mansel, Constantinople, chapter 2, “City of God”
4)	Osmanlıların Altın Çağı Aya Sofya: Emperyal Kiliseden Emperyal Camiye Sinan: İmparatorluğun Mimarbaşı	Gülru Necipoglu, The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire (Reaktion Books, London, and Princeton University Press, Princeton, NJ, 2005, 2010). Excerpt. Gülru Necipoğlu, “The life of an Imperial Monument: Hagia Sophia after Byzantium,” in Hagia Sophia from the Age of Justinian to the Present, R. Mark, A. S. Çakmak (NY: Cambridge University Press, 1992): 195-225.
5)	16. ve 17. Yüzyıllarda Osmanlıların baskıcı politikaları Tanizmat öncesi dönemde İstanbul	Madeline Zilfi, “The Kadızadelis: discordant Revivalism in the 17th Century Istanbul”, Journal of Near Eastern Studies, vol. 45, no. 4, 1986, 251-269. Ekrem Işın, “Daily Life in Istanbul in Pre-Modern Period” in Daily Life in Istanbul.
6)	Şehirde Eğlence ve Boş Zaman	Shirine Hamadeh, The City’s Pleasures, Istanbul in the 18th Century, Excerpt Cengiz Kırlı: “Coffeehouses in Istanbul”
7)	İmparatorlukta Batıulılaşma/Modernleşme Kızdırılmış Dultan ve de “Rum Fesadı” (1821) Şehirde Zor Zamanlar, Sosyal Gerginlik	Philip Mansel, “Mahmud II” in Constantinople, city of the World’s Desire, chapter 10. Hakan Erdem, “Do Not Think of the Greeks as Agricultural Labourers’: Ottoman Responses to the Greek War of Independence,” in Citizenship and the Nation-State in Greece and Turkey, pp. 67-84.
8)	Yunan İsyanı Yılları Sonrası İstanbul Toplumu Reformların İlanı Tanzimat, 1839 Tanzimat, Gülhane Hatı Hümayunu	Şükrü Hanioğlu, A Brief History of the Late Ottoman Empire, Princeton, Oxford: Princeton University Press, 2008, chapters 2, 3 & 4. Philip Mansel, Chapter 10, Mahmud II,” in Constantinople, city of the World’s Desire, chapter 10.
9)	Avrupa Orduları İstanbul’da; Kırım Savaşı Belediye Reformu ve Emperyal Güç Gösterisi	Murat Gül: Istanbul Between the Crimean War and First World War, in Emergence of Istanbul, chapter 2. Philip Mansel, “City of Marvels” in Constantinople, City of the World’s Desire, chapter 11.
10)	Şehirde Sosyal ve Kültürel Hayat Tiyatrolar, Edebiyat Toplulukları Şehrin Ahalisi	Philip Mansel, Constantinople, City of the World’s Desire, chapter 12. Aron Rodrigue, The Beginnings of Westernization and Community Reform Among Istanbul’s Jewry, 1854-1865.
11)	Gezginlerin Gözünden İstanbul	Lady Mary Wortley Montagu, The Turkish Embassy Letters (Longman) Ubicini, The Letters From Turkey Gerard Nerval, Voyage to the Orient. Excerpt
12)	İlk Osmanlı Parlamentosu (1876) Zor Bir Yıl, Osmanlı Rus Savaşı, 1878 Şehirde İlk Defa Sosyal düzenin Bozulması, 1878 Sonrası Yıllar	Philip Mansel, “Yıldız”, in Constantinople, City of the World’s Desire, Chapter 13. Florian Riedler, “Armenian Labor Migration to Istanbul” in The City on the Ottoman Empire, Migration and the Making of Urban Modernity, eds. U. Freitag, M. Fuhrmann, N. Lafi, F. Rriedler, New York: Soass, Routladge, 2011.
13)	Yeni Bir Umut, İkinci Osmanlı Parlamentosu 1908 Genç Türk Devrimi Kutlamalar ve Hayal Kırıklığı Kosmopolit Şehirde Milliyetçilik	Philip Mansel, “Young Turks” in Constantinople, City of the World’s Desire, chapter 14.
14)	Birinci Dünya Savaşı Şehir İşgal Altında Lozan Antlaşması ve Zorunlu Nüfus Mübadelesi Türkiye Cumhuriyeti’nde İstanbul	Philip Mansel, “The Death of a Capital” in Constantinople, city of the World’s Desire, chapter 15. John Freely, The Imperial City, the last Chapter
15)	Final Sınavı
16)	Final Sınavı

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Philip Mansel, Constantinople, The World’s Desire, chapters 1, 2, 10-15.
Halil İnalcık, “Policies of Mehmed II towards Greek Population of Istanbul and Byzantine Buildings of the City”.
Halil İnalcık, The Status of the Greek Patriarch Under the Ottomans
Gülru Necipoglu, The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire (Reaktion Books, London, and Princeton University Press, Princeton, NJ, 2005, 2010). Excerpt.
Gülru Necipoğlu, “The life of an Imperial Monument: Hagia Sophia after Byzantium,” in Hagia Sophia from the Age of Justinian to the Present, R. Mark, A. S. Çakmak (NY: Cambridge University Press, 1992): 195-225.
Madeline Zilfi, “The Kadızadelis: discordant Revivalism in the 17th Century Istanbul”, Journal of Near Eastern Studies, vol. 45, no. 4, 1986, 251-269.
Ekrem Işın, “Daily Life in Istanbul in Pre-Modern Period” in Daily Life in Istanbul.
Shirine Hamadeh, The City’s Pleasures, Istanbul in the 18th Century, Excerpt
Cengiz Kırlı: “Coffeehouses in Istanbul”
Hakan Erdem, “Do Not Think of the Greeks as Agricultural Labourers’: Ottoman Responses to the Greek War of Independence,” in Citizenship and the Nation-State in Greece and Turkey, pp. 67-84.
Şükrü Hanioğlu, A Brief History of the Late Ottoman Empire, Princeton, Oxford: Princeton University Press, 2008, chapters 2, 3 & 4.

Diğer Kaynaklar:

Murat Gül: Istanbul Between the Crimean War and First World War, in Emergence of Istanbul, chapter 2.
Aron Rodrigue, The Beginnings of Westernization and Community Reform Among Istanbul’s Jewry, 1854-1865.
Lady Mary Wortley Montagu, The Turkish Embassy Letters (Longman)
Ubicini, The Letters From Turkey
Gerard Nerval, Voyage to the Orient. Excerpt

Florian Riedler, “Armenian Labor Migration to Istanbul” in The City on the Ottoman Empire, Migration and the Making of Urban Modernity, eds. U. Freitag, M. Fuhrmann, N. Lafi, F. Rriedler, New York: Soass, Routladge, 2011.

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Devam	14	% 10
Ödev	1	% 20
Sunum	1	% 10
Ara Sınavlar	1	% 30
Final	1	% 30
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 70
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 30
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	Süre (Saat)	İş Yükü
Ders Saati	14	3	42
Sınıf Dışı Ders Çalışması	12	2	24
Sunum / Seminer	1	6	6
Ödevler	1	15	15
Ara Sınavlar	1	8	8
Final	1	10	10
Toplam İş Yükü			105

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler