TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
ELT5003	İngilizce Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar	Bahar	3	0	3	12

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. Öğr. Üyesi HATİME ÇİFTÇİ
Dersi Veren(ler):	Prof. Dr. DERİN ATAY Dr. Öğr. Üyesi ENİSA MEDE
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Yok
Dersin Amacı:	Bu derste , CLIL, SIOP, Lingua Franca, dünya İngilizceleri, NNEST, Ortak Avrupa eğitim modeli, portfolyo ve alternatif ölçme ve değerlendirme metodları ve değişim yönetimi gibi konular ele alınır. Bu konularda hakimlik kazanmak öğrencinin kendi yaklaşımlarını ve sınıf uygulamalarını kritk etmesine ve yenilemesine olanak verir.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Bu dersin bitiminde öğrenci ELT alanındaki politikalari, güncel uygulamaları anlamak, uygulamak ve geliştirmek için gerekli temel bilgiye sahip olur.

Dersin İçeriği

Öğrenciler ELT alanından güncel 2 akademik makaleyi sınıfta sunarlar ve haftalık okunan makaleler icin eleştirel dönüt yazarlar.
Yıl sonunda Türkiye ya da seçtikleri başka bir ülkedeki ELT durumunu ele alan detaylı bir rapor hazırlarlar. Bu raporda ülkedeki ELT alanındaki uyulamaları, politikaları ve problemleri ele aldıkları gibi akademik kaynaklara dayalı problemlere çözümler de sunarlar.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Derse giriş
2)	Nicel ve nitel araştırma; araştırma sorusu oluşturma
3)	Nitel araştırma yöntemleri
4)	Yöntemler-Marshall & Rossman Chapter 6
5)	Araştırma soruları, araştırma yöntemi, eylem araştırması, amaçlı örnekleme
6)	Veri toplanması, incelenmesi ve yorumlanması, üçgenleme ve etik hususlar
7)	Sheltered Instruction Observation Protocol (SIOP)
8)	Avrupa Ortak Dil Kriterleri Bilgisayar Ortamlı İletişim
9)	Mobil öğrenme ve dijital storytelling
10)	Content and Language Integrated Learning (CLIL)
11)	Anadil odaklı çok dilli eğitim
12)	Dünya dili İngilizce
13)	Ortak Dil olarak İngilizce
14)	İngiliz Dili Eğitiminde dijital oyun odaklı öğrenme

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Kumaravadivelu, B. (2003) Beyond Methods: Macrostrategies for Language Teaching. London, UK and New Haven, CT: Yale University Press.

Diğer Kaynaklar:

Abbott, G. (1990). Should we start digging new holes? . In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 15- 21). Oxford: OUP.
Abbott, G. (1996). Development, education, and English language teaching. In T. Hedge and N. Whitney (Eds.), Power, Pedagogy and Practice (pp. 43-52). Oxford: OUP.
Bax, S. (2003). The end of CLT: a context approach to language teaching. ELTJ 57(3), 278-287.
Bell, D.M. (2003). Method and postmethod: are they really so incompatible? TESOL Quarterly, 37(2), 325-336.
Bell, D.M. (2007). Do teachers think that methods are dead? ELTJ 61(2), 135-143.
Borg, S. (2006). The distinctive characteristics of foreign language teachers. Language Teaching Research 10(1), 3-31.
Brown, H.D. (1991). TESOL at twenty-five: what are the issues? TESOL Quarterly, 25(2), 245-260.
Canagarajah, A.S. (2006). TESOL at forty: what are the issues? TESOL Quarterly, 40(1), 9-34.
Clarke, M.A. (1982). On bandwagons, tyranny, and common sense. TESOL. Quarterly, 16(4), 437-448.
Edge, J. (2003). Imperial troopers and servants of the lord: a vision of TESOL for the 21st century. TESOL Quarterly 37(4), 701-708.
Ellis, G. (1996). How culturally appropriate is the communicative approach? ELTJ 50(3), 213-218.
Kramsch, C. and P. Sullivan (1996). Appropriate pedagogy. ELT Journal, 50(3), 199-212.
Kumaravadivelu, B. (2001). Toward a postmethod pedagogy. TESOL Quarterly, 17(4), 537-560.
Kumaravadivelu, B. (2006). TESOL methods: changing tracks, challenging trends. TESOL Quarterly 40(1), 59-81.
La Fond, L. and S. Doğüançay-Aktuna (2009). Teacher perspectives on linguistics in TESOL teacher education. Language Awareness 18(3-4), 345-365.
Medgyes, P. (1990). Queries from a communicative teacher. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 103-110). Oxford: OUP.
Nault, D. (2006). Going global: rethinking culture teaching in ELT contexts. Language, Culture and Curriculum 19(3), 314-328.
Pennycook, A. (1989). The concept of method, interested knowledge, and the politics of language teaching. TESOL Quarterly, 23(4), 589-618.
Pham, Hoa Hiep. (2005). “Imported” communicative language teaching: implications for local teachers. English Teaching Forum, 43(4), 2-9.
Raimes, A. (1983). Tradition and revolution in ESL teaching. TESOL Quarterly, 17(4), 535-552.
Rajagopalan, K. (2008). From madness in method to method in madness. ELTJ 62(1), 84-85.
Rao, Z. (2002). Chinese students’ perceptions of communicative and non-communicative activities in the ELT classroom. System 30, 85-105.
Rogers, J. (1990). The world for sick proper. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 7-15). Oxford: OUP.
Sampson, G.P. (1984). Exporting language teaching methodology from Canada to China. TESL Canada Journal, 1, 19-31.
Savignon, S.J. (2007). Beyond communicative language teaching: what’s ahead? Journal of Pragmatics 39, 207-220.
Shamim, F. (1996) Learner resistance to innovation in classroom methopdology. In H. Coleman (ed.), Society and the language classroom (pp.73-98). Cambridge: CUP.
Sifakis, N. (2009). Challenges in teaching ELF in the periphery: the Greek context. ELTJ 63(3), 230-237.
Swan, M. (1990). A critical look at the communicative approach. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 73-98). Oxford: OUP.
Tollefson, J.W. (1991). Modernization and English language teaching. In Planning language, planning inequality. Language policy in the community (pp. 80-103). London: Longman.
Widdowson, H.G. (1990). Against dogma: A reply to Michael Swan. In R. Rossner & R. Bolitho (Eds.), Currents of change in English language teaching (pp. 99-103). Oxford: OUP.

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Devam	10	% 10
Ödev	10	% 30
Sunum	5	% 20
Projeler	10	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 40
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	Süre (Saat)	İş Yükü
Ders Saati	14	3	42
Sunum / Seminer	2	15	30
Proje	2	10	20
Ödevler	5	10	50
Rapor Teslimi	2	20	40
Final	2	10	20
Toplam İş Yükü			202

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler