TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
FTV4901	Türk Sineması I	Güz	3	0	3	5

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. Öğr. Üyesi DENİZ GÜRGEN
Dersi Veren(ler):	Dr. Öğr. Üyesi DENİZ GÜRGEN
Opsiyonel Program Bileşenleri:	Yok
Dersin Amacı:	Bu dersin amacı 1990'lar öncesi Türkiye sinemasını sosyo-politik, ekonomik ve kültürel bağlamı içerisinde değerlendirmektir.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
1. Türk sinema tarihi konusunda bilgi edinir
2. Türkiye tarihi ve sineması arasında bağlantılar kurabilir
3. Türk modernleşmesi ve sinema üzerindeki etkilerini sorunsallaştırabilir
4. Filmleri farklı kuramlar ve perspektifler ekseninde okumayı öğrenir

Dersin İçeriği

Bu derste, Türkiye sinemasının 1990'lara kadar olan gelişimi sosyo-politik, tarihsel ve ideolojik bağlamı ekseninde değerlendirilmektedir. Türkiye sineması Türkiye'nin modernleşme süreci ve Türk modernitesi ekseninde ele alınmaktadır. Seçilen filmlerin içerik ve yapıları farklı kuramsal perspektiflerden değerlendirilmekte ve Türkiye sinemasının farklı dönemleri kimlik, göç, cinsiyet ve kentleşme kavramları ekseninde tartışılmaktadır.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Ders izlencesi
2)	Ulusal Sinema Kavramı üzerine tartışmalar	(Arslan, Savaş. Cinema in Turkey: A New Critical History, Introduction pp.1-23 Mutlu Kaya, Dilek (2007) “The Russian Monument at Ayastefanos (San Stefano): Between Defeat and Revenge, Remembering and Forgetting” in Middle East Studies, Volume 43, No. 1, 75 – 86.
3)	Modernleşme Süreci 1910-1922 arası Sinema ve Film İzleme Pratikleri Geleneksel Sanatların Türk Sineması Üzerindeki Etkileri Tiyatrocular Dönemi Geçiş Dönemi	Filmler: Muhsin Ertuğrul- Ateşten Gömlek (1923) Muhsin Ertuğrul - Bir Millet Uyanıyor (1932) Lütfi Akad - Vurun Kahpeye (1949) Faruk Kenç - Yılmaz Ali (1940) Turgut Demirağ - Bir Dağ Masalı (1947)
3)	Sinemacılar Dönemi	Film: Lütfi Akad - Kanun Namına (1952)
4)	Sinemacılar Dönemi	Film: Memduh Ün - Üç Arkadaş (1958)
5)	Yeşilçam Film Endüstrisi	Film: Kara Murat Fatih'in Fedaisi (1972)
6)	Yeşilçam Film Endüstrisi II	Film: Turist Ömer (1973)
7)	Yeşilçam Sinemasında Anlatı ve Türler	Film: Vesikalı Yarim (1968)
8)	Ara Sınav
9)	Popüler Sinema ve Tarih Yazımı: Kurtuluş Savaşı Filmleri	Film: Vurun Kahpeye (1949)
10)	80'ler Yeşilçam Sineması - 90'lar Türkiye Sineması	Film: Aahh Belinda (1986)
11)	Auteur Sineması	Film: Ömer Kavur - Anayurt Oteli (1987)
12)	Kadın Filmleri	Film: Atıf Yılmaz - Adı Vasfiye (1985)
13)	Yeni Türkiye Sineması Üzerine Tartışmalar	Film: Abluka (2015)
14)	Final Sunumları

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Abisel, Nilgün (2006). Türk Sineması Üzerine Yazılar. İstanbul: Phoenix Yayınları

Adanır, Oğuz (2006). Kültür, Politika ve Sinema. İstanbul: +1 yayınları

Akser, Murat (2009). Yılmaz Güney’s Beautiful Losers: Idiom and Performance in Turkish Political Film. Cinema and Politics: Turkish Cinema and Europe içinde. Deniz Bayrakdar (Ed.). UK: Cambridge Scholars Publishing

Arslan, Savaş (2010). Cinema in Turkey: A New Critical History. New York: Oxford University Press

Arslan, Umut Tümay (2010). Mazi Kabrinin Hortlakları. İstanbul: Metis Yayınları

Dönmez-Colin, Gönül (2008). Turkish Cinema: Identity, Distance and Belonging. London: Reaktion Books

Erdoğan, Nezih. “Yeşilçam’da Sessiz Bedenler, Bedensiz Sesler”. http://www.neziherdogan.net/articles/filmsoundtr/bedenses.htm

Erdoğan, Nezih (1995). “Ulusal Kimlik, Kolonyal Söylem ve Yeşilçam Melodramı”. Toplum ve Bilim. Sayı:67, ss.178-196

Evren, Burçak (2014). Yücel Çakmaklı: Milli Sinemanın Kurucusu. İstanbul: Küre Yayınları

Kayalı, Kurtuluş (1994). Yönetmenler Çerçevesinde Türk Sineması. Ankara: Ayyıldız Yayınları

Mutlu, Dilek Kaya (2007). “The Russian Monument at Ayastefanos: Between Defeat and Revenge, Remembering and Forgetting”. Middle Eastern Studies. 43:1, ss.75-86

Mutlu, Dilek Kaya (2010). “Between Tradition and Modernity: Yeşilçam Melodrama, Its Stars and Their Audiences”. Middle Eastern Studies. 46:3, ss.417-431

Özön, Nijat (2010). Türk Sineması Tarihi. İstanbul: Doruk Yayınları

Scognamillo, Giovanni (1998). Türk Sinema Tarihi. İstanbul: Kabalcı Yayınları

Diğer Kaynaklar:

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Ödev	1	% 10
Sunum	1	% 20
Projeler	1	% 30
Final	1	% 40
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 30
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 70
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	İş Yükü
Ders Saati	14	42
Sınıf Dışı Ders Çalışması	13	48
Sunum / Seminer	1	5
Proje	1	4
Ödevler	1	4
Ara Sınavlar	2	12
Final	2	8
Toplam İş Yükü		123

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler