TIP
Lisans	TYYÇ: 6. Düzey	QF-EHEA: 1. Düzey	EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu	Ders Adı	Yarıyıl	Teorik	Pratik	Kredi	AKTS
POL6013	Türk Siyaseti	Güz	3	0	3	12

Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili:	İngilizce
Dersin Türü:	Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi:	LİSANS
Dersin Veriliş Şekli:	Yüz yüze
Dersin Koordinatörü:	Dr. ŞAHİN ALPAY
Opsiyonel Program Bileşenleri:	yok
Dersin Amacı:	1.öğrencilerin siyasetteki karmaşıklığı ve gelişmeleri anlamasını ve analiz edebilmesini sağlamak, ve Türkiye'de siyasi sistemi etkileyen sosyoekonomik faktörlerin kavranması. 2. Öğrencilere, Türk siyasi sistemini anlayabilmek ve analiz edebilmek için gerekli olan analitik becerileri ve teorik altyapıyı kazandırmak, ve bunu siyaste bilimi ve karşılaştırmalı siyaset bağlamında yapmak. 3. Türk siyasetinin başlıca kurumlarını analiz etmek, politik tutumlar, Türkiye'de politik katılım seviyeleri, Cumhuriyet'in başlıca kurumları ve özellikleri, demokrasinin gelişimi, Türkiye'de devlet ve toplum.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
türkiye siyasetinin kültürel tabanı, rejim özellikleri, politik kurumları, sosyoekonomik süreçleriyle, ve bunlarla birlikte devlet-sivil toplum ilişkilerini düzenleyen ve etkileyen gelişmeleri ve hareketleri, ayrıca Türk siyasi sisteminde gerçekleşmekte olan politik ekonomik değişimleri tanıma fırsatı elde eder.

Dersin İçeriği

1. Bu ders detaylı okuma, yoğun yazma, dikkatli analiz, sistematik değerlendirme, kavramsal becerilerin yoğun olarak çalışılması, araştırma becerisi, eleştirel düşünce ve yazma, konuşma ve liderlik becerilerini içerir.
2. Türk siyasetindeki önemli konuların eleştirel biçimde tartışılması ve analizi dersin başlıca içeriğidir

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta	Konu	Ön Hazırlık
1)	Tarihsel Arkaplan	W1-1 Zurcher. Introduction: Periodization, Theory and Methodology 1 W1-1 Zurcher. Chapter 1. The Ottoman Empire at the end of the Eighteenth Century 9 W1-1 Zurcher. Chapter 2. Between Tradition and Innovation: Sultan Selim III and the ‘New Order’,1789–1807 21 W1-1 Zurcher. Chapter 3. The Early Years of Sultan Mahmut II: The Centre Tries to Regain Control30 W1-1 Zurcher. Chapter 4. The Later Years of Sultan Mahmut II: The Start of the Reforms 36 W1-1 Zurcher. Chapter 5. The Era of the Tanzimat , 1839–71 50 W1-1 Zurcher. Chapter 6. The Crisis of 1873–78 and its Aftermath 71 W1-1 Zurcher. Chapter 7. Reactionary Despotism or Culmination of the Reforms? The reign of Sultan Abdülhamit II 76 W1-1 Zurcher. Chapter 8. The Second Constitutional Period, 1912–18 93 W1-1 Zurcher. Chapter 9. The Struggle for Independence 133
2)	Tarihsel Arkaplan II	W1-1 Zurcher. Chapter 10. The Emergence of the One-Party State, 1923–27 166 W1-1 Zurcher. Chapter 11. The Kemalist One-Party State, 1925–45 176 W1-1 Zurcher. Chapter 12. The Transition to Democracy, 1945–50 206 W 2- 1 Kemal Ozden and Ihsan Yilmaz. 2010. An Attempt at Pseudo-Democracy and TacticalLiberalization in Turkey: An Analysis of Ismet Inönü’s Decision to Transition to a Multi-PartyPolitical System. European Journal of Economic and Political Studies. Vol. 3, No.2, 189-205. W1-1 Zurcher. Chapter 13. The Rule of the Democratic Party, 1950–60 221 W1-1 Zurcher. Chapter 14. The Second Turkish Republic, 1960–80 241 W1-1 Zurcher. Chapter 15. The Third Republic: Turkey since 1980 278
3)	Türkiye'de Asker ve Siyaset	W3-1 Ayşe Gül Altınay. 2004. Intro & Chapter 1, The myth of the military-nation: militarism, gender, and education in Turkey , New York: Palgrave Macmillan, 1-32. W3-2 Umit Cizre, ‘The Anatomy of the Turkish Military’s Political Autonomy’,Comparative Politics ,Vol. 29, No. 2 (1997). W3-3 Tanel Demirel, ‘Lessons of Military Regimes and Democracy: The Turkish Case in aComparative Perspective’, Armed Forces & Society , Vol. 31, No. 2, Winter 20. W3-4 Umit Cizre, The Justice and Development Party and the military: Recreating the past after reforming it?, , in Umit Cizre (ed) Secular and Islamic politics in Turkey The making of the Justiceand Development Party , London: Routledge 132 W3-5 Tim Jacoby. 2005. Semi-Authoritarian Incorporation and Autocratic Militarism in Turkey.
4)	Laiklik, Din, Devlet, Toplum	W 4-1 Haldun Gülalp. 2005. Enlightenment by Fiat: Secularization and Democracy in Turkey. Middle Eastern Studies. 41(3). 351 – 372. W4-2 Umit Cizre Sakallioglu. 1996. Parameters and Strategies of Islam-State Interaction inRepublican Turkey.International Journal of Middle East Studies . 28(2). 231-251. W4-3 Ahmet T. Kuru. 2007. Passive and Assertive Secularism: Historical Conditions, Ideological Struggles, and State Policies toward Religion. World Politics . 59. 568-94. W4-4 Ihsan Yilmaz. 2005. State, Law, Civil Society and Islam in Contemporary Turkey. MuslimWorld . Vol. 95. 385-411. W4-5 Pinar Bilgin. 2008. The Securityness of Secularism? The Case of Turkey, Security Dialogue.
5)	Din ve Siyaset	W5-1 Serif Mardin. 2005. Turkish Exceptionalism. W5-2 Kim Shively. Taming Islam. Studying Religion in Turkey. W5-3 Ihsan Yilmaz. 2011. Beyond Post-Islamism: Transformation of Turkish Islamism Toward‘Civil Islam’ and Its Potential Influence in the Muslim World, European Journal of Economic and Political Studies . Vol. 4, No.1, 245-280. W5-4 E. Fuat Keyman. 2010. Modernization, Globalization and Democratization in Turkey: TheAKP Experience and its Limits. W5-5 William Hale. 2005. Christian Democracy and the AKP: Parallels and Contrasts, TurkishStudies, Vol. 6, No. 2, 293–310.
6)	Türkiye'de Politik Ekonomi, Kültür ve Küreselleşme	W 6-1 Fuat E. Keyman and Berrin Koyuncu, ‘Globalization, Alternative Modernities and the PoliticalEconomy of Turkey’, Review of International Political Economy , Vol. 12, N. 1, February 2005. W6-2 Ziya Öniş and Umut Türem. 2002. Entrepreneurs, Democracy, and Citizenship in Turkey, Comparative Politics , Vol. 34, No. 4, 439-456. W6-3 Filiz Başkan. 2010. 'The rising Islamic business elite and democratization in Turkey', Journal of Balkan and Near Eastern Studies, Vol. 12, No. 4, 399-416. W6-4 Hasan Kosebalaban. 2007. 'The Rise of Anatolian Cities and the Failure of the ModernizationParadigm', Middle East Critique, Vol. 16, No. 3, 229-240.
7)	MEdya ve Siyaset	W7-1 Ihsan Yilmaz and Begum Burak. 2011. Instrumentalist Use of Journalism in Imposing theKemalist Hegemonic Worldview and Educating the Masses in the Early Republican Period, Turkish Journal of Politics, Vol. 2, No. 1, 154-171. W7-2 F. Michael Wuthrich. 2010. 'Commercial Media, the Military, and Society in Turkey duringFailed and Successful Interventions',Turkish Studies, Vol. 11, No. 2, 217-234. W7-3 Balkir, Canan , Banducci, Susan , Soyaltin, Didem and Toker, Huriye. 2008. 'Expecting theUnforeseeable: The 2007 Turkish Elections in the Media',Turkish Studies , Vol. 9, No. 2, 197-212. W7-4 Çiler Dursun. 2006. The Struggle Goes On: The Discursive Strategies of the Islamist Press inTurkey, Journal of Contemporary European Studies,Vol. 14, No. 2, 161–182. W7-5 Ali Balcı. 2010. A Trajectory of Competing Narratives: The Turkish Media Debate Ergenekon, Mediterranean Quarterly, Vol. 21, No.1, 76-100.
8)	Seçimler	W8-1 Ersin Kalaycioğlu. 2008. 'Attitudinal Orientation to Party Organizations in Turkey in the 2000s',Turkish Studies , Vol. 9, No. 2, 297-316. W8-2 Ali Çarkoğlu. 2008. 'Ideology or Economic Pragmatism?: Profiling Turkish Voters in 2007',Turkish Studies, Vol. 9, No. 2, 317-344. W8-3 Sabri Sayari and Hasanov, Alim. 2008. 'The 2007 Elections and Parliamentary Elites in Turkey: The Emergence of a New Political Class?',Turkish Studies, Vol. 9, No. 2, 345-361. W8-4 William Hale. 2008. The Electoral System and the 2007 Elections: Effects and Debates,Turkish Studies, Vol. 9, No. 2, 233-246. W8-5 W. Jefferson West II. 2005. Regional cleavages in Turkish politics: An electoral geography of the 1999 and 2002 national elections, Political Geography 24, 499-523.
9)	Milliyetçilik, Aşırı milliyetçilik ve Siyaset	W9-1 Erol Ülker. 2005. Contextualising ‘Turkification’: nation-building in the late Ottoman Empire,1908–18, Nations and Nationalism 11 (4), 2005, 613–636. W9-2 Cinar and Arikan. 2002. Nationalist Action Party. W9-3 Filiz Baskan. 2005. At the Crossroads of Ideological Divides: Cooperation Between Leftists andUltranationalists in Turkey, Turkish Studies, Vol. 6, No. 1, 53–69. W9-4 Yüksel Taşkin. 2008. 'Upsurge of the Extreme Right in Turkey: The Intra-Right Struggle toRedefine 'True Nationalism and Islam'', Middle Eastern Studies , Vol. 44, No. 1, 131 — 149 W9-5 Emrullah Uslu. 2008. 'Ulusalcılık: The Neo-nationalist Resurgence in Turkey',Turkish Studies,Vol. 9, No. 1, 73-97.
10)	Kürt Sorunu	10-1 Nicole F. Watts.2006. Activists in Office: Pro-Kurdish Contentious Politics in Turkey, Ethnopolitics, Vol. 5, No. 2, 125–144. W10-2 Bill Park. 2005. 'Turkey's Kurdish complex', Adelphi Papers, Vol. 45, No. 374, 11-27. W10-3 Mesut Yeğen. 2007. Turkish nationalism and the Kurdish Question, Ethnic and Racial StudiesVol. 30 No. 1 January 2007 pp. 119-151. W10-4 Murat Somer, Evangelos G. Liaras. 2010. Turkey’s New Kurdish Opening: Religious VersusSecular Values , Middle East Policy, Vol. XVII, No. 2, 152-165. W10-5 Eva Østergaard-Nielsen. 2003. The Politics of Migrants' Transnational Political Practices, International Migration Review, Vol. 37, No. 3, 760-786.
11)	Hukuk ve Siyaset	W11-1 Ruth A. Miller. 2008. The Legal History of the Ottoman Empire, History Compass Vol. 6, No.1, 286–296. W11-2 Dora Glidewell Nadolski. 1977. Ottoman and Secular Civil Law, International Journal of Middle East Studies , Vol. 8, No. 4, 517-543. W11-3 Ihsan Yilmaz. 2002. Secular Law and the Emergence of Unofficial Turkish Islamic Law. Middle East Journal, Vol. 56, No. 1, 113-131. W11-4 Dicle Koğacıoğlu. 2004. Progress, Unity, and Democracy: Dissolving Political Parties inTurkey,Law & Society Review , Vol. 38, No. 3, 433-462. W11-5 Levent Köker. 2010. Turkey’s Political-Constitutional Crisis: An Assessment of the Role of the Constitutional Court,Constellations , Vol. 17, No. 2, 328-344. W11-6 Christian Moe. 2005. Refah Revisited: Strasbourg's Construction of Islam, Conference of Experts”, Emerging Legal Issues for Islam in Europe Central European University, Budapest,Hungary.
12)	Avrupa Birliği	W12-1 Ali Resul Usul. 2008. The Justice and Development Party and the european union: from euro-skepticism to euro-enthusiasm and euro-fatigue, in Umit Cizre (ed) Secular and Islamic politics inTurkey The making of the Justice and Development Party, London: Routledge, 175 W12-2 Ali Çarkoğlu. 2004. Societal perceptions of Turkey’s EU membership: causes andconsequences of support for EU membership , in Mehmet Uğur and Nergis Canefe (eds) Turkish political parties and the EU discourse Turkey and European Integration: Accession prospects and issues , London: Routledge,19-46.
13)	Avrupa Birliği II	W12-3 Fuat E. Keyman and Ziya Oniş. 2004. Helsinki, Copenhagen and beyond: challenges to thenew Europe and the Turkish state, in Mehmet Uğur and Nergis Canefe (eds) Turkish political partiesand the EU discourse Turkey and European Integration: Accession prospects and issues , London:Routledge, 173-194. W12-4 Ziya Öniş. 2003. Domestic Politics, International Norms and Challenges to the State: Turkey-EU Relations in the post-Helsinki Era
14)	Dersin gözden geçirilmesi

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar:

Ayşe Gül Altınay. 2004. Intro & Chapter 1,
The myth of the military-nation: militarism, gender, and education in Turkey, New York: Palgrave Macmillan, 1-32
Umit Cizre Sakallioglu. 1996. Parameters and Strategies of Islam-State Interaction inRepublican Turkey.
International Journal of Middle East Studies. 28(2). 231-251.
Umit Cizre, The Justice and Development Party and the military: Recreating the past after reforming it?, , in Umit Cizre (ed)Secular and Islamic politics in Turkey The making of the Justiceand Development Party, London: Routledge 132
E. Fuat Keyman. 2010. Modernization, Globalization and Democratization in Turkey: TheAKP Experience and its Limits.
F. Michael Wuthrich. 2010. 'Commercial Media, the Military, and Society in Turkey duringFailed and Successful Interventions',Turkish Studies, Vol. 11, No. 2, 217-234.
Sabri Sayari and Hasanov, Alim. 2008. 'The 2007 Elections and Parliamentary Elites inTurkey: The Emergence of a New Political Class?',Turkish Studies, Vol. 9, No. 2, 345-361.
Mesut Yeğen. 2007. Turkish nationalism and the Kurdish Question, Ethnic and Racial Studies Vol. 30 No. 1 January 2007 pp. 119-151

Diğer Kaynaklar:

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları	Aktivite Sayısı	Katkı Payı
Ödev	10	% 30
Sunum	1	% 20
Final	1	% 50
Toplam		% 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI		% 50
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI		% 50
Toplam		% 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Aktivite Sayısı	İş Yükü
Ders Saati	14	42
Uygulama	14	54
Sınıf Dışı Ders Çalışması	14	79
Toplam İş Yükü		175

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok	1 En Düşük	2 Düşük	3 Orta	4 Yüksek	5 En Yüksek

	Dersin Program Kazanımlarına Etkisi	Katkı Payı
1)	Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır.
2)	Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir.
3)	Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler.
4)	Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar.
5)	Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir.
6)	Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir.
7)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir.
8)	Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar.
9)	Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur.
10)	Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır.
11)	Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir.
12)	Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir.
13)	Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir.
14)	Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur.
15)	Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir.
16)	Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur.
17)	Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar.
18)	Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar.
19)	Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır.
20)	Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir.
21)	Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir.
22)	Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır.
23)	Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar.
24)	Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar.
25)	Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir.
26)	Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır.
27)	Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir.
28)	Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular.
29)	Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır.
30)	Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir.
31)	Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir.
32)	Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler