ENDÜSTRİ 4.0 (İNGİLİZCE, TEZSİZ) | |||||
Yüksek Lisans | TYYÇ: 7. Düzey | QF-EHEA: 2. Düzey | EQF-LLL: 7. Düzey |
Ders Kodu | Ders Adı | Yarıyıl | Teorik | Pratik | Kredi | AKTS |
ECE3113 | Erken Çocukluk Eğitiminde Geleneksel Çocuk Oyunları | Güz | 2 | 0 | 2 | 4 |
Bu dersin açılması ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir |
Öğretim Dili: | En |
Dersin Türü: | Departmental Elective |
Dersin Seviyesi: | LİSANSÜSTÜ |
Dersin Veriliş Şekli: | Yüz yüze |
Dersin Koordinatörü: | Doç. Dr. SEDA SARAÇ |
Dersin Amacı: | Bu dersin amacı; oyunun insanlık tarihindeki geçmişi ve teorik tanımlanma biçimlerini ele almak; Dünya da ve Türkiye de çocuk oyunları hakkında yapılmış çalışmalar hakkında bilgilenmek; Türk kültür tarihi içinde çocuk oyunlarının tarihi, sosyo-kültürel ve teknolojik özellikleri ile ilgili bilgilenmek; sözlü, yazılı ve elektronik kültür ortamları içinde, farklı sosyo-kültürel ve teknolojik değişimlere bağlı olarak Türk çocuk oyunlarının anlamlarını tartışmak; geleneksel çocuk oyunlarının çocuk gelişimine etkisini bilmek ve bu oyunların aktarımına yönelik projeler üretmektir. |
Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler; 1. Oyunların kültür tarihi içindeki yeri ve geçmişi hakkında açıklama yapar; 2. Oyun kavramını teorik çerçevede tanımlar; 3. Dünya da ve Türkiye de çocuk oyunları ile ilgili yapılmış çalışmalar hakkında değerlendirme yapar; 4. Türk kültür tarihi içinde çocuk oyunlarının yapısı, bağlamı, ile anlam ve işlevlerini açıklar; 5. Türk çocuk oyunlarının değişim, gelişim ve dönüşüm yönlerini, sözlü, yazılı ve elektronik kültür ortamlarının dinamikleri açısından bağlamsal ve işlevsel yaklaşımla analiz eder 6. Geleneksel çocuk oyunlarının çocuk gelişimine etkisini tartışır 7. Geleneksel çocuk oyunlarının aktarımına ilişkin projeler geliştirir, uygular. |
Halk biliminde geleneksel çocuk oyunları, bu oyunların eğitimsel, kültürel değeri, unutulmuş veya unutulmaya yüz tutmuş Türk kültüründeki çocuk oyunlarını hatırlama ve yeni nesillere aktarma; bu oyunların tanımı, önemi, kuralları, yetişkinlerle ve gruplarla oynanan geleneksel çocuk oyunları; geleneksel oyunlarının çocukların gelişim alanlarına etkisi; bu oyunları planlama ve uygulama. |
Hafta | Konu | Ön Hazırlık | |
1) | Oyun kavramının kültür tarihindeki yeri, işlevi ve tanımı | ||
2) | Ritüel ve oyun ilişkisi, çocuk oyunlarının ritüel boyutu | ||
3) | Geleneksel çocuk oyunları | ||
4) | Türk kültür tarihi içinde oyun kavramı ve çocuk oyunları | ||
5) | Türk çocuk oyunlarının sınıflandırılması -Türk çocuk oyunlarının yapısal özellikleri | ||
6) | Türk çocuk oyunlarının bağlamsal özellikleri | ||
7) | Türk çocuk oyunlarının icrası: bağlamsal ve işlevsel yaklaşımlar | ||
8) | Sözlü, yazılı ve elektronik kültür ortamlarının özellikleri bağlamında çocuk oyunları | ||
9) | Dünya'da ve Türkiye'de çocuk oyunları ile ilgili yapılmış çalışmalarının incelenmesi | ||
10) | Geleneksel çocuk oyunlarının çocuk gelişimine etkisi | ||
11) | Geleneksel çocuk oyunlarının çocuk gelişimine etkisi | ||
12) | Geleneksel çocuk oyunlarının aktarımına ilişkin projeler geliştirme | ||
13) | Geleneksel çocuk oyunlarının aktarımına ilişkin proje uygulama. | ||
14) | Geleneksel çocuk oyunlarının aktarımına ilişkin proje uygulama. |
Ders Notları: | 1. Dünyada ve Türkiye'de Değişen Çocukluk - 3. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri (2001). (yay. B. Onur). Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları. 2. Elkind, D. (1999). Çocuk Ve Toplum, Öngen, D.(Çev.), Ankara: Ankara Üniversitesi ÇOKAUM Yayınları. 3. Huizinga, J. (2006). Homo Ludens: Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme. İst: Ayrıntı Yay. 4. İnal, K. (2007). Modernizm ve Çocuk-Geleneksel, Modern ve Postmodern Çocukluk İmgeleri, Ankara: Sobil Yayınları. 5. Onur, B. (1992), Oyuncaklı Dünya. Ankara: V Yayınları. 6. Özdemir, N. (2006).Türk Çocuk Oyunları I-II. Ankara: Akçağ Yayınları and others. 7. Onur, B. Çelen, N. & Artar, M. (2004). Türkiye?de Geleneksel Oyuncaklar: Köy-Kent Karşılaştırması, Türkiye?de Çocuk Oyunları: Araştırmalar, Onur, B. & Güney, N. (Yay. Haz.), Ankara: ÇOKAUM Yay. No:12, s. 159- 170. 8. Onur, B. (2005). Türkiye?de Çocukluğun Tarihi, Ankara: İmge Yay. |
Diğer Kaynaklar: |
Yarıyıl İçi Çalışmaları | Aktivite Sayısı | Katkı Payı |
Devam | % 0 | |
Laboratuar | % 0 | |
Uygulama | 1 | % 20 |
Arazi Çalışması | % 0 | |
Derse Özgü Staj | % 0 | |
Küçük Sınavlar | % 0 | |
Ödev | % 0 | |
Sunum | 1 | % 20 |
Projeler | 1 | % 20 |
Seminer | % 0 | |
Ara Sınavlar | % 0 | |
Ara Juri | % 0 | |
Final | 1 | % 40 |
Rapor Teslimi | % 0 | |
Juri | % 0 | |
Bütünleme | % 0 | |
Toplam | % 100 | |
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI | % 40 | |
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI | % 60 | |
Toplam | % 100 |
Aktiviteler | Aktivite Sayısı | Süre (Saat) | İş Yükü |
Ders Saati | 14 | 2 | 28 |
Laboratuvar | 0 | 0 | 0 |
Uygulama | 1 | 10 | 10 |
Derse Özgü Staj | 0 | 0 | 0 |
Arazi Çalışması | 0 | 0 | 0 |
Sınıf Dışı Ders Çalışması | 14 | 2 | 28 |
Sunum / Seminer | 1 | 10 | 10 |
Proje | 1 | 10 | 10 |
Ödevler | 0 | 0 | 0 |
Küçük Sınavlar | 0 | 0 | 0 |
Ara Juri | 0 | 0 | 0 |
Ara Sınavlar | 0 | 0 | 0 |
Rapor Teslimi | 0 | 0 | 0 |
Juri | 0 | 0 | 0 |
Final | 1 | 2 | 2 |
Toplam İş Yükü | 88 |
Etkisi Yok | 1 En Düşük | 2 Düşük | 3 Orta | 4 Yüksek | 5 En Yüksek |
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi | Katkı Payı |