Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
1) |
Giriş |
|
2) |
Tarihsel bir çerçeve |
*Introduction, Green Planet Blues (Conca, Alberty and Dabelko ed.s, 1995), p. 3-12.
Visual material: Planet Earth
|
3) |
Ekonomik büyüme, sınırlar ve müşterekler |
*Meadows, Meadows, Randers and Behrens III. 1998.‘The Nature of Exponential Growth’, in Debating the Earth, The Environmental Politics Reader, Dryzec and Schlosberg eds. p. 9-22.
*Hardin. 1995 (1968).‘The Tragedy of the Commons’, in Conca, Alberty and Dabelko (eds.), Green Planet Blues, p. 38-45.
Feeny, Berkes, McCay, Acheson. 1995 (1990).‘The Tragedy of the Commons: Twenty-Two Years Later’, in Conca, Alberty and Dabelko (eds.), Green Planet Blues: p. 53-62.
*Ostrom, E. 1994. ‘Neither market nor state: Governance of common-pool resources in the twenty-first century’, Lecture series 2, International Food Policy Research Institute.
**choice of project actor due**
|
4) |
Çevre ve kalkınma: sürdürülebilirlik tartışması-I |
*World Commission on Environment and Development. 2004. ‘From One Earth to One World’, in F. J. Lechner and J. Boli (eds.), The Globalization Reader, Blackwell: p.366-372.
UN Conference on Environment and Development, ‘Rio Declaration on Environment and Development’, in F. J. Lechner and J. Boli (eds.), The Globalization Reader, Blackwell: p. 373-376.
*Daly, H. E. 1998 (1990). ‘Sustainable Growth: An Impossibility Theorem’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 285-289.
|
5) |
Çevre ve kalkınma: sürdürülebilirlik tartışması-II |
**Carruthers, D. 2005 (2000). ‘From Opposition to Orthodoxy’: the Remaking of Sustainable Development’ in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 285-300.
Baker, S. 2007, ‘Sustainable development as symbolic commitment: Declaratory politics and the seductive appeal of ecological modernization in the European Union’, Environmental Politics, 16:2, 297-317.
Meadowcroft, J. 2005 (2000). ‘Sustainable Development: A New(ish) Idea for a New Century?’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 265-284.
Visual material: Learning from Ladakh
|
6) |
Çevre ve modernite: ekolojik modernleşme |
*Barry, J. 2005 (2003). ‘Ecological Modernization’ in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 303-321.
York, R., E. A. Rosa, and T. Dietz. 2003. “Footprints on the Earth: the Environmental Consequences of Modernity”, American Sociological Review, 68, 2: 279-300.
Mol, A. P. J. 2002. ‘Ecological Modernization and the Global Economy’, Global Environmental Politics, 2 (February): 92-115.
*Beck, U. 1998 (1992). ‘From Industrial Society to the Risk Society: Questions of Survival, Social Structure, and Ecological Enlightment’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 327-346.
|
7) |
Çevre ve modenite: risk toplumu ve derin ekoloji |
*Dobson, A., 2003, ‘Ch.3: Ecological Citizenship’ in Citizenship and the Environment, Oxford University Press: p. 92-102, 105-108, 111-115.
‘Green political economy and the promise of the social economy’, J. Barry and G. Smith in Handbook of Global Environmental Politics, P. Dauverge (ed.), 2005, UK and USA: Edward Elgar.
Bakker, K. 2007. ‘The ‘Commons’ Versus’ the ‘Commodity’: Alter-globalization, Anti-privatization and the Human Right to Water in the Global South’, Antipode.
Arsel, M, B. Akbulut, ve F. Adaman. 2016. ‘Türkiye’de Kalkınmacılığı Yeniden Okumak: Hes’ler ve dönüşen Devlet-Toplum-Doğa İlişkileri’, İletişim.
Paker, H. 2017. ‘The politics of serving’ and neoliberal developmentalism: the megaprojects of the AKP as tools of hegemony building’, in Adaman, Akbulut and Arsel (ed.), Neoliberal Turkey and its discontents: Economic policy and the environment under Erdoğan’, I. B. Tauris.
|
8) |
Sorunu belirlemek: çevre hareketi |
*Agyeman, J. et al. 2016. ‘Trends and Directions in Environmental Justice: From Inequity to Everyday Life, Community, and Just Sustainabilities’, Annual Review of Environment and Resources
*Doherty, B. and T. Doyle, 2006, ‘Beyond Borders: Transnational politics, social movements and modern environmentalisms’, Environmental Politics, 15, 5: 697-712.
Keck, M. and K. Sikkink. 1998. Activists Beyond Borders: Advocacy Networks in International Politics. Ithaca: Cornell University Press.
|
9) |
Acil konular: İklim değişimi |
*Genovese, F., 2014, ‘States’ interests at international climate negotiations: new measures of bargaining positions’, Environmental Politics, 23, 4: 610-631.
*Bäckstrand, Karin, Jonathan W. Kuyper, Björn-Ola Linnér & Eva Lövbrand, 2017, Non-state actors in global climate governance: from Copenhagen to Paris and beyond, Environmental Politics, 26:4, 561-579.
*Vanderheiden, S., 2011, ‘The Politics of Energy: An introduction’, Environmental Politics, 20, 5:607-616.
Visual material: Age of Stupid
**Assignment 1 due**
https://juliesbicycle.com/resource_hub/climate-literacy-101/
**Presentation outline due**
|
10) |
Küresel müşterekler: ulusal siyasetin sınırları ve yönetişim sorunları |
Newell. 2005. ‘Towards a political economy of global environmental governance’ in P. Dauverge (eds.), Handbook of Global Environmental Politics, Edward Elgar: 187-201.
*Soroos. 2005. ‘Garret Hardin and tragedies of global commons’, in P. Dauverge (eds.), Handbook of Global Environmental Politics, Edward Elgar.
*Downie, C., 2014, ‘Transnational actors in environmental politics: strategies and influence in long negotiations’, Environmental Politics, 23, 3: 376-394.
|
11) |
Sunumlar |
|
12) |
Sunumlar |
|
13) |
Türkiye'de çevre siyaseti |
*Arsel, M., B. Akbulut, and F. Adaman. 2015. ‘Environmentalism of the malcontent: anatomy of an anti-coal power plant struggle’, Journal of Peasant Studies, 42, 2: 371- 395.
*Paker, H., F. Adaman, Z. Kadirbeyoglu, and B Ozkaynak, 2013, ‘Environmental organizations in Turkey: engaging the state and finance capital’, Environmental Politics, 22, 5: 760-778.
Kadirbeyoglu, Z. 2005. ‘Assessing the Efficacy of Transnational Advocacy Networks’ in Environmentalism in Turkey: Between Democracy and Development,F. Adaman and M. Arsel (eds.), Ashgate: p. 101-116.
.
|
14) |
Genel değerlendirme |
|
|
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
1) |
Temel ve klinik tıp bilimlerinden, davranış bilimlerinden ve sosyal bilimlerden edindiği bilgi, beceri ve tutumları bütünleştirerek sağlık hizmeti sunumunda kullanır. |
|
2) |
Hasta yönetiminde, dil, din, ırk ve cins ayrımı gözetmeden bireyin sosyodemografik ve sosyokültürel geçmişini de dikkate alan biyopsikososyal bir yaklaşım gösterir. |
|
3) |
Sağlık hizmeti sunumunda, bireylerin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeyi önceler. |
|
4) |
Sağlığı etkileyen bireysel, toplumsal, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate alarak; sağlıklılık durumunun sürdürülmesi ve geliştirilmesi yönünde gerekli çalışmaları yapar. |
|
5) |
Hedef kitlenin özelliklerini, ihtiyaçlarını ve beklentilerini tanıyarak, sağlıklı/hasta bireylere ve yakınlarına ve diğer sağlık çalışanlarına sağlık eğitimi verir. |
|
6) |
Sağlık hizmet sunumunda, koruma, tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde güvenli, akılcı ve etkin yaklaşım gösterir. |
|
7) |
Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, girişimsel ve/veya girişimsel olmayan uygulamaları hasta için güvenli ve etkin bir biçimde gerçekleştirir. |
|
8) |
Hasta ve çalışan sağlığını ve güvenliğini göz önünde bulundurarak sağlık hizmeti sunar. |
|
9) |
Sağlık hizmet sunumunda, sağlığa etki eden gerek bölgesel ve küresel ölçekteki fiziksel ve sosyoekonomik çevreye ilişkin değişiklikleri, gerekse de kendisine başvuran kişilerin bireysel özellik ve davranışlarındaki değişimleri göz önünde bulundurur. |
|
10) |
Mesleğini yürütürken iyi hekimlik uygulamalarını dikkate alır. |
|
11) |
Mesleğinin gerektirdiği etik ilkeler ile hak ve yasal sorumluluklar çerçevesinde görev ve yükümlülükleri yerine getirir. |
|
12) |
Hastanın bütünlüğünü dikkate alarak, yüksek nitelikli sağlık bakımı sunma konusunda kararlı davranışlar gösterir. |
|
13) |
Mesleki uygulamalarındaki performansını, duygularını ve bilişsel özelliklerini de göz önünde bulundurarak değerlendirir. |
|
14) |
Toplum sağlığının korunması ve geliştirilmesi için, sosyal güvenirlik ve sosyal yükümlülük kavramlarını göz önünde bulundurarak, sağlık hizmet sunumunu geliştirmeyi savunur. |
|
15) |
Sağlığın korunması ve geliştirilmesi için birey ve toplum sağlığı ile ilgili hizmet sunumu, eğitim ve danışmanlık süreçlerini tüm bileşenler ile işbirliği içinde planlayabilir ve yürütebilir. |
|
16) |
Sağlık politikalarının ve uygulamalarının birey ve toplum sağlık göstergelerine etkisini değerlendirir ve sağlık hizmetleri kalitesinin artırılmasını savunur. |
|
17) |
Hekim kendi fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden sağlığını korumaya geliştirilmesine önem verir, bunun için gerekenleri yapar. |
|
18) |
Hizmet sunumu sırasında sağlık ekibi içinde örnek davranışlar gösterir, liderlik yapar. |
|
19) |
Yöneticisi olduğu sağlık kuruluşunda, sağlık hizmetlerini planlama, uygulama, değerlendirme süreçlerinde kaynakları maliyet-etkin, toplum yararına ve mevzuata uygun kullanır. |
|
20) |
Birlikte hizmet sunduğu sağlık ekibi içinde, olumlu iletişim kurar ve gerektiğinde farklı ekip rollerini üstlenir. |
|
21) |
Sağlık ekibi içindeki sağlık çalışanlarının görev ve yükümlülüklerinin farkındadır ve buna uygun davranışlar gösterir. |
|
22) |
Mesleki uygulamalarında meslektaşları ve diğer meslek grupları ile uyumlu ve etkin çalışır. |
|
23) |
Hasta,hasta yakınları,sağlık çalışanları diğer meslek grupları, kurum ve kuruluşlarla etkili iletişim kurar. |
|
24) |
Özel yaklaşım gerektiren ve farklı sosyo kültürel özelliklere sahip birey ve gruplar ile etkili iletişim kurar. |
|
25) |
Tanı, tedavi, takip ve rehabilitasyon süreçlerinde, hastayı karar verme mekanizmalarına ortak eden, hasta merkezli bir yaklaşım gösterir. |
|
26) |
Hizmet sunduğu nüfusa yönelik, gerekli durumlarda bilimsel araştırma planlar, uygular ve elde ettiği sonuçları ve/veya başka araştırmaların sonuçlarını toplumun yararına kullanır. |
|
27) |
Mesleği ile ilgili güncel literatür bilgisine ulaşır ve eleştirel değerlendirir. |
|
28) |
Klinik karar verme sürecinde, kanıta dayalı tıp ilkelerini uygular. |
|
29) |
Sağlık hizmeti, araştırması ve eğitimine yönelik çalışmalarının etkinliğini artırmak için bilişim teknolojilerini kullanır. |
|
30) |
Bireysel çalışma süreçleri ve kariyer gelişimini etkili olarak yönetir. |
|
31) |
Yeni bilgileri edinme, değerlendirme, mevcut bilgileri ile entegre etme, mesleki durumlara uygulama ve meslek yaşamı boyunca değişen koşullara uyum sağlama becerilerini gösterir. |
|
32) |
Sunduğu sağlık hizmetinin niteliğini geliştirmek için doğru öğrenme kaynaklarını seçer, kendi öğrenme sürecini düzenler |
|