ENDÜSTRİ MÜHENDİSLİĞİ
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu Ders Adı Yarıyıl Teorik Pratik Kredi AKTS
POL3353 Çevre Politikaları Bahar 3 0 3 6
Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili: English
Dersin Türü: Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi: LİSANS
Dersin Veriliş Şekli: Hibrit
Dersin Koordinatörü: Doç. Dr. ESRA ALBAYRAKOĞLU
Dersi Veren(ler): Doç. Dr. ZEYNEP HANDE PAKER UNCU
Opsiyonel Program Bileşenleri: Mevcut Değil
Dersin Amacı: Çevresel politikalar, çevresel bozulma konusundaki tartışmaların yoğunlaştığı gibi oldukça yeni fakat hızla büyüyen bir alandır. Çevreciler, gezegenimizi ve dünyadaki gelecekteki yaşamı tehdit eden kirlilik, koruma, ekosistem yıkımı, doğal kaynakların tükenmesi ve küresel ısınma konusunda endişeli. Devlet yapıları, kapitalist dünya ekonomisi, çevre örgütleri ve sosyal hareketler ve küresel coğrafyadaki etkileşimlerinin tümü çevre politikasını etkiliyor. Başka bir deyişle, küresel sahnedeki bu aktörler, sorunun ne olduğu ve ne yapılması gerektiği konusunda farklı ve sıklıkla çelişkili görüşlere sahiptir. Bu nedenle, çevre politikaları hayati olduğu kadar tartışmalıdır. Çevre sorunları ulusal sınırların olmadığını kabul ettiği için doğada da küreseldir. Bu ders, öğrencilere ortak alanların trajedisi, küresel ortak alan, sürdürülebilir kalkınma, ekolojik modernleşme, risk toplumu, derin ekoloji, Kuzey-Güney sorunları ve doğa ve ilerleme fikirleri gibi ilgili kavram ve tartışmaları tanıtırken tüm bu konuları ele alacaktır.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
I. Sorunun ölçeğini ve kapsamını tanımak
II. Ekolojik krizin kirlilik, koruma, ekosistem yıkımı, doğal kaynakların tükenmesi ve küresel ısınma gibi çeşitli yönlerini anlamak
III. İlgili ekoloji, sınırlar, risk, ortak alanlar ve sürdürülebilirlik fikirlerine aşina olmak
IV. Çevresel bozulma, ekonomik ve politik seçimler ve yaşam tarzları arasındaki bağlantıları tanımak
V. Küresel çevresel yönetişimde sosyal ve politik aktörlerin rolünü analiz etmek
VI. Eleştirel düşünme becerilerini geliştirmek

Dersin İçeriği

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Giriş
2) Tarihsel bir çerçeve *Introduction, Green Planet Blues (Conca, Alberty and Dabelko ed.s, 1995), p. 3-12. Visual material: Planet Earth
3) Ekonomik büyüme, sınırlar ve müşterekler *Meadows, Meadows, Randers and Behrens III. 1998.‘The Nature of Exponential Growth’, in Debating the Earth, The Environmental Politics Reader, Dryzec and Schlosberg eds. p. 9-22. *Hardin. 1995 (1968).‘The Tragedy of the Commons’, in Conca, Alberty and Dabelko (eds.), Green Planet Blues, p. 38-45. Feeny, Berkes, McCay, Acheson. 1995 (1990).‘The Tragedy of the Commons: Twenty-Two Years Later’, in Conca, Alberty and Dabelko (eds.), Green Planet Blues: p. 53-62. *Ostrom, E. 1994. ‘Neither market nor state: Governance of common-pool resources in the twenty-first century’, Lecture series 2, International Food Policy Research Institute. **choice of project actor due**
4) Çevre ve kalkınma: sürdürülebilirlik tartışması-I *World Commission on Environment and Development. 2004. ‘From One Earth to One World’, in F. J. Lechner and J. Boli (eds.), The Globalization Reader, Blackwell: p.366-372. UN Conference on Environment and Development, ‘Rio Declaration on Environment and Development’, in F. J. Lechner and J. Boli (eds.), The Globalization Reader, Blackwell: p. 373-376. *Daly, H. E. 1998 (1990). ‘Sustainable Growth: An Impossibility Theorem’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 285-289.
5) Çevre ve kalkınma: sürdürülebilirlik tartışması-II **Carruthers, D. 2005 (2000). ‘From Opposition to Orthodoxy’: the Remaking of Sustainable Development’ in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 285-300. Baker, S. 2007, ‘Sustainable development as symbolic commitment: Declaratory politics and the seductive appeal of ecological modernization in the European Union’, Environmental Politics, 16:2, 297-317. Meadowcroft, J. 2005 (2000). ‘Sustainable Development: A New(ish) Idea for a New Century?’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 265-284. Visual material: Learning from Ladakh
6) Çevre ve modernite: ekolojik modernleşme *Barry, J. 2005 (2003). ‘Ecological Modernization’ in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 303-321. York, R., E. A. Rosa, and T. Dietz. 2003. “Footprints on the Earth: the Environmental Consequences of Modernity”, American Sociological Review, 68, 2: 279-300. Mol, A. P. J. 2002. ‘Ecological Modernization and the Global Economy’, Global Environmental Politics, 2 (February): 92-115. *Beck, U. 1998 (1992). ‘From Industrial Society to the Risk Society: Questions of Survival, Social Structure, and Ecological Enlightment’, in Debating the Earth, Environmental Politics Reader, J. Dryzec and D. Schlosberg (eds.), Oxford University Press: p. 327-346.
7) Çevre ve modenite: risk toplumu ve derin ekoloji *Dobson, A., 2003, ‘Ch.3: Ecological Citizenship’ in Citizenship and the Environment, Oxford University Press: p. 92-102, 105-108, 111-115. ‘Green political economy and the promise of the social economy’, J. Barry and G. Smith in Handbook of Global Environmental Politics, P. Dauverge (ed.), 2005, UK and USA: Edward Elgar. Bakker, K. 2007. ‘The ‘Commons’ Versus’ the ‘Commodity’: Alter-globalization, Anti-privatization and the Human Right to Water in the Global South’, Antipode. Arsel, M, B. Akbulut, ve F. Adaman. 2016. ‘Türkiye’de Kalkınmacılığı Yeniden Okumak: Hes’ler ve dönüşen Devlet-Toplum-Doğa İlişkileri’, İletişim. Paker, H. 2017. ‘The politics of serving’ and neoliberal developmentalism: the megaprojects of the AKP as tools of hegemony building’, in Adaman, Akbulut and Arsel (ed.), Neoliberal Turkey and its discontents: Economic policy and the environment under Erdoğan’, I. B. Tauris.
8) Sorunu belirlemek: çevre hareketi *Agyeman, J. et al. 2016. ‘Trends and Directions in Environmental Justice: From Inequity to Everyday Life, Community, and Just Sustainabilities’, Annual Review of Environment and Resources *Doherty, B. and T. Doyle, 2006, ‘Beyond Borders: Transnational politics, social movements and modern environmentalisms’, Environmental Politics, 15, 5: 697-712. Keck, M. and K. Sikkink. 1998. Activists Beyond Borders: Advocacy Networks in International Politics. Ithaca: Cornell University Press.
9) Acil konular: İklim değişimi *Genovese, F., 2014, ‘States’ interests at international climate negotiations: new measures of bargaining positions’, Environmental Politics, 23, 4: 610-631. *Bäckstrand, Karin, Jonathan W. Kuyper, Björn-Ola Linnér & Eva Lövbrand, 2017, Non-state actors in global climate governance: from Copenhagen to Paris and beyond, Environmental Politics, 26:4, 561-579. *Vanderheiden, S., 2011, ‘The Politics of Energy: An introduction’, Environmental Politics, 20, 5:607-616. Visual material: Age of Stupid **Assignment 1 due** https://juliesbicycle.com/resource_hub/climate-literacy-101/ **Presentation outline due**
10) Küresel müşterekler: ulusal siyasetin sınırları ve yönetişim sorunları Newell. 2005. ‘Towards a political economy of global environmental governance’ in P. Dauverge (eds.), Handbook of Global Environmental Politics, Edward Elgar: 187-201. *Soroos. 2005. ‘Garret Hardin and tragedies of global commons’, in P. Dauverge (eds.), Handbook of Global Environmental Politics, Edward Elgar. *Downie, C., 2014, ‘Transnational actors in environmental politics: strategies and influence in long negotiations’, Environmental Politics, 23, 3: 376-394.
11) Sunumlar
12) Sunumlar
13) Türkiye'de çevre siyaseti *Arsel, M., B. Akbulut, and F. Adaman. 2015. ‘Environmentalism of the malcontent: anatomy of an anti-coal power plant struggle’, Journal of Peasant Studies, 42, 2: 371- 395. *Paker, H., F. Adaman, Z. Kadirbeyoglu, and B Ozkaynak, 2013, ‘Environmental organizations in Turkey: engaging the state and finance capital’, Environmental Politics, 22, 5: 760-778. Kadirbeyoglu, Z. 2005. ‘Assessing the Efficacy of Transnational Advocacy Networks’ in Environmentalism in Turkey: Between Democracy and Development,F. Adaman and M. Arsel (eds.), Ashgate: p. 101-116. .
14) Genel değerlendirme

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Weekly readings will be uploaded on Teams at the beginning of the semester. Please note that all book chapters and articles listed on the syllabus are also accessible through the BAU Library.
The PPT files will be shared on Teams following each class.
Diğer Kaynaklar: Mevcut Değil

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Devam 14 % 20
Projeler 3 % 40
Final 1 % 40
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 20
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 80
Toplam % 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler Aktivite Sayısı İş Yükü
Ders Saati 14 42
Sınıf Dışı Ders Çalışması 14 58
Proje 3 48
Final 1 2
Toplam İş Yükü 150

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Matematik, fen bilimleri ve Endüstri mühendisliği disiplinine özgü konularda yeterli bilgi birikimi; bu alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri, karmaşık mühendislik problemlerinde kullanabilme becerisi.
2) Karmaşık mühendislik problemlerini saptama, tanımlama, formüle etme ve çözme becerisi; bu amaçla uygun analiz ve modelleme yöntemlerini seçme ve uygulama becerisi.
3) Karmaşık bir sistemi, süreci, cihazı veya ürünü gerçekçi kısıtlar ve koşullar altında ve istenen gereksinimleri karşılayacak biçimde tasarlama becerisi; bu amaçla modern tasarım yöntemlerini uygulama becerisi.
4) Endüstri Mühendisliğinde karşılaşılan karmaşık problemlerin analizi ve çözümü için gerekli olan modern teknik ve araçları geliştirme, seçme ve kullanma becerisi; bilişim teknolojilerini etkin bir biçimde kullanma becerisi.
5) Endüstri Mühendisliği uygulamalarında karşılaşılan karmaşık mühendislik problemlerinin veya disipline özgü araştırma konularının incelenmesi için deney tasarlama, deney yapma, veri toplama, sonuçları analiz etme ve yorumlama becerisi.
6) Disiplin içi ve çok disiplinli takımlarda etkin biçimde çalışma becerisi; bireysel çalışma becerisi.
7) İngilizce ve Türkçe sözlü ve yazılı etkin iletişim kurma becerisi; etkin rapor yazma ve yazılı raporları anlama, tasarım ve üretim raporları hazırlayabilme, etkin sunum yapabilme, açık ve anlaşılır talimat verme ve alma becerisi.
8) Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci; bilgiye erişebilme ve bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleyerek kendini sürekli yenileme becerisi.
9) Etik ilkelerine uygun davranma, mesleki ve etik sorumluluk bilinci; mühendislik uygulamalarında kullanılan standartlar hakkında bilgi.
10) Proje yönetimi, risk yönetimi ve değişiklik yönetimi gibi, iş hayatındaki uygulamalar hakkında bilgi; girişimcilik, yenilikçilik hakkında farkındalık; sürdürülebilir kalkınma hakkında bilgi.
11) Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ve çağın mühendislik alanına yansıyan sorunları hakkında bilgi; mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları konusunda farkındalık.
12) Etkin ve verimli yönetme becerisi.