Dalga hareketi, elektromanyetik teori, elektromanyetik spektrum (tayf), ışığın yayılması, dokuların optik özelliklerinin ölçümü, optik, mikroskopi, laserler, laser-doku etkileşim mekanizmaları, cerrahide laserler, doku kaynağı, laser cımbızı, görüntülemede laserler, tanısal uygulamalar, elektrocerrahi-laser cerrahisi karşılaştırması, laser güvenliği.
|
| Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
| 1) |
Giriş, dalga hareketi; düz, küresel ve silindirik dalgalar, elektromanyetik teori, elektromanyetik dalgalar, ışınım enerjisi ve momentumu. Dipol emisyonu, atom ve moleküllerde emisyon ve soğurma, kara cisim ışıması, elektromanyetik spektrum.
|
|
| 2) |
Işığın yayılması: yansıma, kırılma, saçılma, girişim ve kırınım. Dokuların optik özelliklerinin ölçülmesi, geometrik optik, fiberoptik. Mikroskopi ve çözünürlülük limitleri, kontrast mekanizmaları.
|
|
| 3) |
Göz ve görme, renk algısı. Kendiliğinden ve uyarılmayla emisyon, laserin temel prensibi, kavite modları, laser ortamı, pompalama mekanizmaları, sürekli ve darbeli yöntemler.
|
|
| 4) |
Laser-doku etkileşim mekanizmaları I: Fotokimyasal. Fotodinamik terapi, fotouyarılma, morötesi ışığın sitotoksisitesi
|
|
| 5) |
Laser-doku etkileşim mekanizmaları II: Fototermal. Isı üretimi, ısı iletimi ve dağıtımı. Isıl hasar. Laser-termoterapi.
|
|
| 6) |
Laser-doku etkileşim mekanizmaları III: Fotomekanik. Patlamayla buharlaşma, şok ve akustik dalgalar, kavitasyon, jet oluşumu.
|
|
| 7) |
Laser-doku etkileşim mekanizmaları IV: Dielektrik çökme, plazma yoluyla ablasyon.
|
|
| 8) |
Oftalmolojide laserler.
|
|
| 9) |
Dermatolojide laserler.
|
|
| 10) |
Genel cerrahi, kardiyovasküler cerrahi, jinekoloji ve doku kaynağında laserler. Düşük güçlü laserler. Mikromanipülasyon ve hücre cerrahisi.
|
|
| 11) |
Görüntülemede laserler.
|
|
| 12) |
Tanısal uygulamalar.
|
|
| 13) |
Elektrocerrahi: Etkileşim mekanizmaları ve doku hasarı. Laser cerrahi karşısında avantajları ve dezavantajları
|
|
| 14) |
Laser güvenliği, laser sınıflandırması.
|
|
| |
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
| 1) |
Endüstri Ürünleri Tasarımı meslek alanının kuramsal ve uygulamalı bilgi birikimine sahip olmak |
|
| 2) |
Mesleki bilgiyi ürün, hizmet ve deneyim geliştirme alanlarında uygulayabilmek |
|
| 3) |
Tasarım kavramlarını, mesleki kültür ve dili anlayabilmek, kullanabilmek, yorum yapabilmek ve değerlendirmek |
|
| 4) |
Endüstri Ürünleri tasarımı alanında araştırma yöntemlerini bilmek, bu yöntemlerle bilgi toplamak, toplanan bilgiyi yorumlamak ve uygulayabilmek |
|
| 5) |
Endüstri ürünleri tasarımı problemlerini tanımlamak, problem koşul ve gereklerini değerlendirebilmek, çözüm önerileri üretebilmek |
|
| 6) |
Endüstri Ürünleri Tasarımında önerilen çözümlerin toplumsal, kültürel, çevresel, ekonomik ve insani değerlerin göz önünde bulundurarak geliştirilmesi; kişisel farklılık ve yetenek düzeylerine duyarlı olması |
|
| 7) |
Tasarım kavramlarına ve çözümlerine ait bilgiyi, yazılı, sözlü ve görsel anlatım yöntemleriyle aktarma yeteneğine sahip olmak |
|
| 8) |
Tasarım çözümlerine ait malzeme, biçimlenme,detaylandırma, servis ve üretim yöntemleri kavramları arasındaki ilişkiyi ve yöntemleri tanımlayabilmek ve uygulayabilmek |
|
| 9) |
Endüstri ürünleri tasarımı çözüm ve uygulamalarını anlatabilecek düzeyde bilgisayar destekli bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanmak |
|
| 10) |
Endüstri ürünleri tasarımının disiplinler arası yapısına kaynak oluşturan, işletme, mühendislik, psikoloji, ergonomi, görsel iletişim alanlarına ait tasarım çözümlerini destekleyecek yöntem ve bilgiye sahip olmak; gerektiğinde bu alanlara ait bilgiyi araştırma, edinme ve kullanma yeteneğine sahip olmak |
|
| 11) |
Bir yabancı dili kullanarak endüstri ürünleri tasarımı alanına ait dile hakim olabilmek ve farklı kültürlerden meslektaşlarıyla iletişim kurabilmek |
|
| 12) |
Teknolojik ve bilimsel gelişmelere bağlı olarak mesleğin gereksinim duyduğu yeni tasarım konularını ve eğilimlerini takip edebilmek ve değerlendirebilmek |
|