ENDÜSTRİ ÜRÜNLERİ TASARIMI
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu Ders Adı Yarıyıl Teorik Pratik Kredi AKTS
EDT5013 Çevrimiçi İşbirliğine Dayalı Öğrenme Bahar 3 0 3 12
Bu katalog bilgi amaçlıdır, dersin açılma durumu, ilgili bölüm tarafından yarıyıl başında belirlenir.

Temel Bilgiler

Öğretim Dili: İngilizce
Dersin Türü: Non-Departmental Elective
Dersin Seviyesi: LİSANS
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Prof. Dr. ŞİRİN KARADENİZ ORAN
Opsiyonel Program Bileşenleri: Yok
Dersin Amacı: İşbirlikli öğrenmenin ve çevrimiçi işbirlikli öğrenmenin kuramsal temelleri, tasarım ilkelerini ve araçlarını tanıtmak. Çevrimiçi işbirlikli öğrenme süreçlerini tasarlamak, uygulamak ve değerlendirmek.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
o Çevrimiçi işbirlikli öğrenmenin (ÇIO) kuramsal temellerini açıklayabilecek,
o ÇIO’ye ilişkin tasarım ilkelerini açıklayabilecek,
o ÇIO’ye ilişkin tasarım araçlarını kullanabilecek,
o ÇIO’leri öğretim tasarımı açısından değerlendirebilecek,
o Bir ÇIO ortamı tasarlayıp, uygulayabilecektir.

Dersin İçeriği

İşbirlikli öğrenmenin ve çevrimiçi işbirlikli öğrenmenin kuramsal temelleri; çevrimiçi öğrenme süreçleri, tasarımı, sorunlar ve uygulamaları; çevrimiçi işbirlikli öğrenmede öğrenme topluluklarının oluşturulması; çevrimiçi işbirlikli öğrenme araçları (elektronik posta, intranet, portallar, çevrimiçi topluluklar, Webloglar, gösterge panoları, konferanslar, forum, toplantı odası, öğrenme yönetimi, iş akışı ve bilgi yönetimi). Çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenmeye ilişkin örneklerin incelenmesi ve değrlendirilmesi. Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Giriş
2) İşbirlikli öğrenme ve çevrimiçi işbirlikli öğrenmenin kuramsal temelleri
3) İşbirlikli öğrenme ve çevrimiçi işbirlikli öğrenmenin kuramsal temelleri
4) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme ortamlarının tasarım süreçleri
5) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme araçları
6) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme araçları
7) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme gruplarının oluşturulması
8) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme örneklerinin değerlendirilmesi Örneklerin incelenmesi
9) Çevrimiçi işbirlikli öğrenme ortamlarının tasarım süreçleri
10) Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.
11) Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.
12) Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.
13) Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.
14) Bir çevrimiçi işbirliğine dayalı öğrenme ortamının tasarlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi.

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Roberts, T.S. (2003). Online Collaborative Learning: Theory and Practice. Information Science Publishing.

Johnson, J., Johnson, R. & Holubec, E. (1994). Cooperative learning in the classroom. Association for Supervision and Curriculum Development, Alexandria, VA. ISBN: 0-87120-2395.
Diğer Kaynaklar: Jonassen, D., Howland, J., Moore, J., & Marra, R. (2003). Learning to Solve Problems with Technology: A Constructivist Perspective. Upper Saddle River: Upper Saddle River.

Jyothi, S. (2012). Visualising Interactions in Online Collaborative Learning Environments: An Exploration Of Students' Online Participation.LAP LAMBERT Academic Publishing.

McConnell. (2002). Implementing computer supported cooperative learning (2nd ed.). Sterling, VA: Stylus Publishing Inc.Oosterhof, A., Conrad, R. M., & Ely, D. P. (2008). Assessing Learners Online (1st ed.): Prentice Hall.

Tu, C.H. (2004). Online Collaborative Learning Communities: Twenty-One Designs to Building an Online Collaborative Learning Community.Libraries Unlimited

Değerlendirme Sistemi

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Devam 14 % 10
Ödev 2 % 20
Sunum 1 % 10
Projeler 1 % 60
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 40
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 60
Toplam % 100

AKTS / İş Yükü Tablosu

Aktiviteler Aktivite Sayısı Süre (Saat) İş Yükü
Ders Saati 14 3 42
Sunum / Seminer 1 10 10
Proje 1 80 80
Ödevler 2 30 60
Toplam İş Yükü 192

Program ve Öğrenme Kazanımları İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Endüstri Ürünleri Tasarımı meslek alanının kuramsal ve uygulamalı bilgi birikimine sahip olmak
2) Mesleki bilgiyi ürün, hizmet ve deneyim geliştirme alanlarında uygulayabilmek
3) Tasarım kavramlarını, mesleki kültür ve dili anlayabilmek, kullanabilmek, yorum yapabilmek ve değerlendirmek
4) Endüstri Ürünleri tasarımı alanında araştırma yöntemlerini bilmek, bu yöntemlerle bilgi toplamak, toplanan bilgiyi yorumlamak ve uygulayabilmek
5) Endüstri ürünleri tasarımı problemlerini tanımlamak, problem koşul ve gereklerini değerlendirebilmek, çözüm önerileri üretebilmek
6) Endüstri Ürünleri Tasarımında önerilen çözümlerin toplumsal, kültürel, çevresel, ekonomik ve insani değerlerin göz önünde bulundurarak geliştirilmesi; kişisel farklılık ve yetenek düzeylerine duyarlı olması
7) Tasarım kavramlarına ve çözümlerine ait bilgiyi, yazılı, sözlü ve görsel anlatım yöntemleriyle aktarma yeteneğine sahip olmak
8) Tasarım çözümlerine ait malzeme, biçimlenme,detaylandırma, servis ve üretim yöntemleri kavramları arasındaki ilişkiyi ve yöntemleri tanımlayabilmek ve uygulayabilmek
9) Endüstri ürünleri tasarımı çözüm ve uygulamalarını anlatabilecek düzeyde bilgisayar destekli bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanmak
10) Endüstri ürünleri tasarımının disiplinler arası yapısına kaynak oluşturan, işletme, mühendislik, psikoloji, ergonomi, görsel iletişim alanlarına ait tasarım çözümlerini destekleyecek yöntem ve bilgiye sahip olmak; gerektiğinde bu alanlara ait bilgiyi araştırma, edinme ve kullanma yeteneğine sahip olmak
11) Bir yabancı dili kullanarak endüstri ürünleri tasarımı alanına ait dile hakim olabilmek ve farklı kültürlerden meslektaşlarıyla iletişim kurabilmek
12) Teknolojik ve bilimsel gelişmelere bağlı olarak mesleğin gereksinim duyduğu yeni tasarım konularını ve eğilimlerini takip edebilmek ve değerlendirebilmek